Ronaldo Luis Nazario de Lima – najlepszy strzelec MŚ w historii

Ronaldo, a właściwie Ronaldo Luis Nazario de Lima to legendarny piłkarz brazylijski, który tańczył z piłką na boisku pomiędzy rywalami. Dwukrotny mistrz świata, uznawany przez niektórych za najlepszego piłkarza wszech czasów.

Ronaldo

Data i miejsce urodzenia: 18.09.1976, Rio de Janeiro

Narodowość: Brazylia

Pozycja na boisku: Napastnik

Wzrost: 183 cm

Waga: 82 kg

1. Największe osiągnięcia Ronaldo Nazario

Międzynarodowe

  • Mistrz Świata: 1994 (USA), 2002 (Niemcy)
  • Wicemistrz Świata: 1998 (Francja)
  • Zdobywca 62 goli w 97 meczach dla reprezentacji Brazylii (Rekord)

Międzynarodowe klubowe

  • Zwycięzca Copa America (Mistrzostwo Ameryki Płd.): 1997, 1999
  • Zdobywca Pucharu Konfederacji: 1997
  • Zdobywca Pucharu Zdobywców Pucharu: 1997 (FC Barcelona)
  • Zdobywca Pucharu UEFA: 1998 (Inter Mediolan)
  • Zdobywca Pucharu Interkontynentalnego: 2002 (Real Madryt)

Klubowe

  • Mistrz Brazylii (Corinthians): 2009
  • Mistrz Hiszpanii (Real Madryt): 2003, 2007
  • Zdobywca Pucharu Hiszpanii (FC Barcelona): 1997
  • Zdobywca Pucharu Holandii (PSV Eindhoven): 1996
  • 2-krotny zdobywca Pucharu Brazylii

 

  • Król strzelców Ligi Holenderskiej (PSV): 1995
  • Król strzelców Ligi Hiszpańskiej: 1997 (FC Barcelona), 2004 (Real Madryt)
  • Najlepszy Piłkarz Ligi Włoskiej: 1998
  • Sportowiec Roku według BBC: 2002
  • Sportowy Powrót Roku: 2002

Indywidualne

  • Najlepszy strzelec MŚ w historii: 15 goli na trzech MŚ
  • Złoty But dla najlepszego strzelca w Europie: 1997
  • 2-krotny zdobywca Złotej Piłki France Football: 1997, 2002, drugi w 1996, trzeci w 1998
  • 3-krotny Najlepszy Piłkarz FIFA: 1996, 1997, 2002, oraz drugi w 1998 i trzeci w 2003
  • 3-krotny Najlepszy Piłkarz Świata według World Soccer – 1996, 1997, 2002
  • Król strzelców MŚ w 2002
  • Najlepszy Piłkarz MŚ w 1998
  • „11” wszech czasów według France Football: 2007
  • Ogółem zdobywca 309 goli w 440 meczach seniorskich

Ronaldo Luís Nazário de Lima urodził się 22 września 1976 w Rio de Janeiro. Oprócz brazylijskiego posiada także obywatelstwo Hiszpanii.

Największym sukcesem piłkarskim zawodnika jest złoty medal na Mistrzostwach Świata 1994 w USA oraz w 2002 i tytuł króla strzelców na Mistrzostwach w 2002.

2. Kariera klubowa

2.1. Cruzeiro

Pierwszym zawodowym klubem Ronaldo, do którego trafił wieku 16 lat, było Cruzeiro Belo Horizonte. Został przedstawiony kierownictwu drużyny przez Jairzinho – byłego reprezentanta Brazylii. Jairzinho, widząc w piłkarzu wielki talent, wcześniej wykupił Ronaldo z klubu juniorskiego Sao Christovao za 10 tysięcy dolarów. Cruzeiro z kolei zapłaciło mu 50 tysięcy dolarów za część praw do Ronaldo. Zawodnik zagrał swój pierwszy oficjalny mecz 25 maja 1993.

Dobre występy w drużynie juniorów, a także odejście z klubu jednego z napastników spowodowały, że znalazł się na stałe w pierwszym składzie. Niedługo potem miał szansę na pierwszy w karierze tytuł mistrza Brazylii. W finale Recopa 1993 przeciwko Sao Paulo FC doszło do serii rzutów karnych. Ronaldo nie wykorzystał jedenastki, a Cruzeiro przegrało tytuł.

Do historii przeszedł jego wyczyn w spotkaniu z Bahii (7 listopada 1993), w którym 17-letni Ronaldo strzelił 5 z sześciu goli dla swojego klubu. Jest 6. graczem w historii rozgrywek o mistrzostwo Brazylii, który dokonał podobnego wyczynu (rekord został pobity w 1997 roku przez Edmundo, który zdobył 6 bramek w jednym meczu).

Kilka dni po wspaniałym wyczynie otrzymał pierwsze powołanie do reprezentacji na mecz z Niemcami, w którym jeszcze nie zagrał. To powołanie Ronaldo zawdzięczał też występom w Supercopa 1993. Tu w 4 spotkaniach zdobył 8 bramek. Kibice okrzyknęli go przydomkiem „Matador Azul” (Niebieski Zabójca, od koloru strojów klubu, w którym grał), a słowo „matador”, oznaczające niezwykle skutecznego napastnika, weszło do kanonu słownictwa brazylijskich komentatorów.

mistrzostwach stanu Minas Gerais (Campeonato Mineiro), dalej imponował swoją znakomitą skutecznością. W 18 meczach tych mistrzostw zdobył 22 gole, zostając królem strzelców, a Cruzeiro zdobyło tytuł.

23 marca 1994 w meczu przeciwko Argentynie, wygranym przez Brazylię 2-0 Ronaldo zadebiutował w reprezentacji. W drużynie był już Ronaldo, stąd nasz bohater otrzymał przydomek „Ronaldinho”.  W następnym meczu, rozegranym 4 maja przeciwko Islandii, strzelił swoją pierwszą bramkę. Cruzeiro już w kwietniu wykupiło za milion dolarów resztę praw do piłkarza.

Ronaldo wziął udział w Copa Libertadores 1994. Rozegrał w nim 8 meczów i strzelił 2 gole. Jego drużyna odpadła w 1/8 finału z chilijskim Unión Española. Ronaldo utkwił w pamięci kibiców dzięki bramce strzelonej Boca Juniors, kiedy przeszedł z piłką prawie połowę boiska, mijając argentyńskich zawodników.

Został powołany na Mistrzostwa Świata 1994. Nie zagrał jednak na nich ani jednego meczu.

PSV Eindhoven zapłaciło za niego 6 milionów dolarów i Ronaldo znalazł się w Europie. Został najdroższym piłkarzem wytransferowanym z brazylijskiego klubu za granicę.

Grając w Cruzeiro, rozegrał 44 spotkania i strzelił w nich 44 gole, zdobył tytuł króla strzelców Campeonato Mineiro, które jego zespół wygrał oraz Supercopa Libertadores. Został też wicekrólem Campeonato Brasileiro.

2.2. PSV Eindhoven

PSV zapłaciło za piłkarza 6 milionów dolarów. W swoim debiutanckim sezonie  rozegrał w I lidze 33 mecze i strzelił 30 goli. Został królem strzelców i pierwszym od 7 lat zawodnikiem, który zdobył przynajmniej 30 bramek.

W tym samym sezonie Brazylijczyk zaliczył debiut w europejskich pucharach. W spotkaniu przeciwko Bayerowi Leverkusen strzelił trzy gole. Niestety PSV odpadło.

W całym sezonie Ronaldo wystąpił w 36 meczach i strzelił 35 bramek. Na początku nowego sezonu Il Fenomeno doznał pierwszej kontuzji w karierze – pęknięcia kości goleniowej. Grał w rundzie wiosennej, w której w 13 meczach strzelił 12 bramek. W całym sezonie wyszedł na boisko 21 razy i zdobył 19 goli. Następnym klubem Brazylijczyka była FC Barcelona, która wydała na transfer 19 milionów dolarów.

2.3. FC Barcelona

Jeden sezon spędzony w Barcelonie był prawdopodobnie najlepszy w całej karierze zawodnika. Zdobył 34 gole w 37 spotkaniach tylko w samej Primera División. Rok 1996 zwieńczył tytuł najlepszego piłkarza świata według plebiscytów FIFA i World Soccer Magazine.

Był też drugi w plebiscycie o Złotą Piłkę. W całym sezonie 1996/1997 Ronaldo strzelił aż 47 goli w 49 meczach, zdobył Superpuchar Hiszpanii, Puchar Króla i Puchar Zdobywców Pucharów. Po tym sezonie trafił do Interu Mediolan, za kwotę 27 milionów dolarów za zerwanie kontraktu z Barceloną oraz 53 miliony dolarów za sam transfer.

2.4. Inter Mediolan

Pierwszy sezon w nowym klubie był dla Ronaldo bardzo dobry. Świadczy o tym zdobycie wicemistrzostwa Serie A, zdobycie Pucharu UEFA, tytuł wicekróla strzelców Serie A z 25 golami na koncie. W całym sezonie w 47 meczach strzelił 34 bramki.

Pod koniec 1997 roku wygrał wszystkie najważniejsze plebiscyty na najlepszego piłkarza świata. Następny sezon zmarnowały piłkarzowi kontuzje (29 spotkań i 15 bramek). Powszechnie uchodził za najlepszego piłkarza świata, a lata 1996 – 1998 uznaje się za najbardziej zdominowane przez jednego piłkarza w historii futbolu.

W sezonach 1999/2000 i 2000/2001 przytrafiła mu się bardzo groźna kontuzja zerwania więzadeł krzyżowych w prawym kolanie. W Interze piłkarz rozegrał 99 spotkań i strzelił 59 goli. Po Mistrzostwach Świata trafił do Realu Madryt za 45 milionów euro.

2.5. Real Madryt

Kontuzje spowodowały przesunięcie jego debiutu w Realu do października. Wszedł na murawę na ostatnie 30 minut w ramach 4. kolejki w meczu przeciwko Deportivo Alaves. Strzelił dwa gole. Ronaldo nie potrafił strzelić gola przez ponad miesiąc i po raz pierwszy zaczęto mówić o jego nadwadze.

W grudniu otrzymał też wiele nagród dla najlepszego piłkarza świata. Jako pierwszy piłkarz w historii po raz trzeci wygrał plebiscyt World Soccer Magazine oraz został piłkarzem roku FIFA. To również rekord, rok później wyrównany przez Zinedine Zidane’a. Ronaldo drugi raz zdobył Złotą Piłkę i Złoty But dla króla strzelców Mistrzostw Świata.

W tym samym roku Ronaldo wygrał plebiscyt na najlepszego sportowca świata według BBC Sports (Personality of the Year) jako trzeci piłkarz w historii – po Eusébio i Pelé. W tym samym sezonie został Mistrzem Hiszpanii i awansował do półfinału Ligi Mistrzów. Zdobył też Superpuchar Hiszpanii.

W następnym sezonie Real zajął 4. miejsce w tych rozgrywkach, wygrała je zaś Valencia z 7 punktami przewagi nad Realem. Ronaldo został jednak królem strzelców z 24 golami w 32 meczach. Aż do sezonu 2006/2007 Real osiągał bardzo słabe wyniki. Brazylijczyk popadł w konflikt z nowym trenerem Fabio Capello i był tylko rezerwowym.

W zimie przeszedł do Milanu za 7,5 miliona euro i w bardzo niewielkim stopniu pomógł Realowi zdobyć tytuł Mistrza Hiszpanii. Łącznie w swojej historii w Realu Ronaldo strzelił 104 gole w 177 meczach, zdobył Puchar Interkontynentalny, Superpuchar Hiszpanii i dwukrotnie mistrzostwo.

2.6. AC Milan

Ronaldo przeszedł do Milanu w 2007 roku. W drugim meczu w jego barwach, ze Sieną, strzelił swoje pierwsze bramki. Zaliczył też jedną asystę. W tym sezonie wystąpił w 13 meczach i strzelił w nich 7 goli. Zdobył także Superpuchar Europy i Klubowe Mistrzostwa Świata.

W sezonie 2007/2008 w spotkaniu z Livorno odniósł groźną kontuzję, która zmusiła go do rozwiązania kontraktu. Łącznie w Milanie rozegrał 20 meczów i strzelił w nich 9 goli. Występował tylko w meczach ligowych.

2.7. Corinthians Sao Paulo

Początkowo Ronaldo lecząc kontuzję trenował z Flamengo Rio de Janeiro, jednak 9 grudnia 2008 roku podpisał roczny kontrakt z ligowym rywalem tego klubu – Corinthians São Paulo. Pierwszego gola dla swojej nowej drużyny strzelił cztery dni później, w meczu przeciwko Palmeiras São Paulo. Do dziś wystąpił w 38 meczach w barwach Corinthians Sao Paulo, strzelając w nich 23 gole. W ramach Campeonato rozegrał 10 spotkań i zdobył 8 bramek, zostając najlepszym piłkarzem tych rozgrywek, 8 spotkań i 3 bramki w rozgrywkach o Puchar Brazylii i 20 spotkań z 12 bramkami w rozgrywkach ligowych Campeonato Brasileiro.

W 2007 roku w sondzie magazynu France Football Ronaldo został zaliczony do najlepszej jedenastki w historii futbolu.

W tym samym roku statystycy i historycy piłkarscy IFFHS umieścili go na 2. miejscu najlepszych piłkarzy wszechczasów, tuż za innym Brazylijczykiem – Pele.

3. Ronaldo – reprezentacja Brazylii

Ronaldo zadebiutował w reprezentacji swojego kraju 23 marca 1994 roku. Był to mecz towarzyski przeciwko Argentynie, a piłkarz pojawił się na boisku na ostatnie 10 minut.

Jego pierwsze mistrzostwa to mundial w USA w 1994 roku. Co prawda nie wystąpił jeszcze w żadnym meczu, ale został od razu złotym medalistą. W 1995 zdobył srebro Copa America odbywającego się w Urugwaju.

Na Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie w 1996 roku Brazylia zdobyła 3. miejsce, a Ronaldo w meczu o brąz strzelił jedną z bramek.

W następnym sezonie „Il Fenomeno” strzelił pięć goli w 6. spotkaniach na Copa America w Boliwii i został tym samym wicekrólem strzelców i najlepszym piłkarzem całego turnieju, a Brazylia została złotym medalistą.

We francuskim mundialu w 1998 roku Ronaldo strzelił 4 gole i zaliczył trzy asysty. Przed meczem finałowym, w którym Brazylia ulegała gospodarzom turnieju aż 3:0 przeżył napad padaczki.

W 2002 roku na Mistrzostwach Świata w Korei i Japonii, Ronaldo zdobył złoto oraz tytuł króla strzelców mundialu. W finale dwa razy pokonał niemieckiego bramkarza Oliviera Kahna:

34-letni gwiazdor skończył wieloletnią karierę, mając na koncie dwa tytuły mistrza świata i trzy nagrody dla najlepszego piłkarza roku w rankingu FIFA (1996, 1997, 2002). Początkowo Ronaldo miał rozstać się z piłką dopiero po zakończeniu trwającego w Brazylii sezonu ligowego. Niestety jego klub, Corinthians, odpadł z Copa Libertadores wcześniej, co przyspieszyło decyzję „Il Fenomeno”.

– Chciałem grać dalej, ale już nie mogę. Myślę o jakiejś akcji, a potem nie mogę jej przeprowadzić tak, jak bym chciał. Przyszedł na mnie czas. – powiedział Brazylijczyk.

Ronaldo zdecydował się zakończyć karierę w Corinthiansie po serii słabych występów.

– Nie mogę już grać. Bardzo chciałem, ale nie mogę. Boję się, że wyjdę na boisko i ciało odmówi mi posłuszeństwa. To już czas, by odejść.

Kiedyś powiedział swojej mamie: „Mamo, spokojnie, będę najlepszy na świecie i pomogę całej rodzinie.”.

Fortuna Zakład bez Ryzyka do 600 zł Możesz zagrać Piękna Złota pani na żółtym tle rozkłada ręce w geście prezentacji z delikatnym uśmiechem
4 1 vote
Article Rating
Subscribe
Powiadom o
guest
1 Komentarz
najnowszy
najstarszy oceniany
Inline Feedbacks
View all comments
Kacper
Kacper
1 miesiąc temu

Legenda futbolu🇧🇷💙🤍 ❤️🤍 💙❤️ 🖤💙 🤍 ❤️🖤 🤍🖤