Zinedine Zidane - legenda francuskiej piłki

Zinedine Zidane w 2008 roku

Zinedine Yazid Zidane (przydomek Zizou) to legenda francuskiego futbolu. Jest najbardziej znany z uderzenia głową włoskiego zawodnika Matterazziego w trakcie dogrywki finału Mistrzostw Świata 2006 za to, że ten obraził jego rodzinę i pochodzenie. Mimo że Francja finał przegrała, był to ważny moment w historii piłki nożnej.

Data i miejsce urodzenia: 23 czerwca 1972, Marsylia

Narodowość: Francja

Pozycja na boisku: pomocnik

Wzrost i waga: 185 cm i 80 kg

 

1. Zinedine Zidane – osiągnięcia

Reprezentacja Francji

  • Mistrz Świata z 1998 (Francja)
  • Mistrz Europy z 2000 (Belgia i Holandia)
  • Najlepszy Piłkarz ME – 2000
  • Wicemistrz Świata z 2006 (Niemcy)
  • Złota Piłka za Najlepszego gracza MŚ w 2006
  • Zdobywca 31 goli w 108 meczach dla reprezentacji Francji

Międzynarodowe klubowe

  • Zdobywca Pucharu Europy (Real Madryt) – 2002
  • 2-krotny zdobywca Superpucharu Europy – 1996 (Juventus), 2002 (Real Madryt)
  • 2-krotny zdobywca Pucharu Interkontynentalnego – 1996 (Juventus), 2002 (Real Madryt)

Klubowe

  • 2-krotny Mistrz Włoch (Juventus) – 1997, 1998
  • 2-krotny zdobywca Superpucharu Włoch – 1997, 1998
  • Mistrz Ligi Hiszpańskiej (Real Madryt) – 2003
  • 2-krotny zdobywca Superpucharu Hiszpanii – 2001, 2003

Indywidualne

  • Zdobywca Złotej Piłki France Football – 1998, drugi w 2000 oraz trzeci w 1997
  • 3-krotnie Najlepszy Piłkarzem Świata FIFA – 1998, 2000, 2003, drugi w 2006, oraz trzeci w 1997 i 2002
  • Najlepszy Piłkarz Świata według World Soccer – 1998
  • Najlepszy Zagraniczny Piłkarz Ligi Włoskiej – 1997, 2001
  • Najlepszy Piłkarz Ligi Włoskiej – 2001
  • Piłkarz Roku Ligi Francuskiej – 1996
  • Najlepszy Francuski Piłkarz 0 1998, 2002
  • 3- krotnie w „11” roku UEFA – 2001, 2002, 2003
  • Zwycięzca w sondzie UEFA na Najlepszego Europejskiego Piłkarza ostatnich 50 lat – 2004
Fortuna Zakład bez Ryzyka do 600 zł Możesz zagrać Piękna Złota pani na żółtym tle rozkłada ręce w geście prezentacji z delikatnym uśmiechem

2. Zidane – pochodzenie i lata młodzieńcze

Biografia Zinédine Zidane’a zaczęła się, gdy jego rodzice – algierscy emigranci – przybyli do Francji w 1953 roku. Rodzice początkowo mieszkali w Paryżu, ale kilka lat później przenieśli się do jednej z najbiedniejszych dzielnic Marsylii.

Piłkarz urodził się 23 czerwca 1972 roku i jest najmłodszy w rodzinie. Ma czworo starszego rodzeństwa: trzech braci i siostrę. Już jako dziecko interesował się piłką nożną oraz ćwiczył judo. Zidane był z pochodzenia Kabylem i przez całe lata młodzieńcze zachowywał się agresywnie, gdy tylko ktoś robił mu przykrości z tego powodu.

3. Kariera klubowa

Początki kariery klubowej Zinédine Zidane sięgają 1982 roku, w którym zasilił skład juniorski zespołu US Saint-Henri. Następnie trenował w klubie SO Septèmes-les-Vallons, gdzie grał do 14. roku życia.

3.1. AS Cannes (1989-1992)

Przełomem w karierze młodego piłkarza był nabór do ligi juniorów, gdy podczas treningu zauważył go łowca talentów Jean Varrauda, poszukujący uzdolnionych graczy dla AS Cannes.

W wieku 16 lat Zinédine zadebiutował po raz pierwszy w kadrze seniorskiej (20 maja 1989 roku). Na pierwszą bramkę dla AS Cannes musiał poczekać jeszcze blisko 2 lata (8 luty 1991 roku). Za ten wyczyn otrzymał samochód, który zasponsorował mu prezes klubu.

Młody Zinedine Zidane w biało czerwonych pasach Cannes
Zinedine Zidane w barwach AS Cannes na karcie do gry,
Źródło: http://nemaususfc.centerblog.net/

Sezon 1990/1991 Zidane zakończył występem w 28 meczach, grając w podstawowym składzie. Kolejny sezon 1991/92 we francuskiej Ligue 1 był bardziej udany: 5 bramek w 31 występach.

3.2. Girondis Bordeaux (1992-1996)

W 1992 roku Zinédine Zidane dołączył do zespołu Girondins Bordeaux i od pierwszego spotkania grał na pozycji pomocnika. Pierwszy sezon w nowej drużynie zakończył się strzeleniem 10 bramek w 35 spotkaniach. W 1995 roku w barwach Bordeaux sięgnął po puchar Intertoto, a rok później z drużyną awansował do finału Pucharu UEFA.

W trakcie gry w barwach Bordeaux Zidane niejednokrotnie zadziwiał kibiców swoimi nieprzeciętnymi umiejętnościami. Do historii przeszedł m.in. nieprawdopodobny gol, strzelony w meczu Betis Sevilla:

Sprawdź też biografie takich piłkarzy, jak Lionel Messi i Ronaldinho!

3.2. Juventus Turyn (1996-2001)

W połowie 1996 roku Zizou dołączył do jednego z najlepszych w tym okresie zespołów świata – Juventusu Turyn. Włoska drużyna zapłaciła za niego 3.000.000 GBP. Po początkowych trudnościach, przede wszystkim fizycznych, strzelił swoją pierwszą bramkę w meczu z Interem Mediolan w październiku 1996 roku (mecz z wynikiem 2:0). Debiutancki sezon zakończyło zdobycie Pucharu Międzykontynentalnego oraz Superpucharu Europy.

Ponadto Zidane ze swoją drużyną wywalczył Mistrzostwo Włoch (Scudetto po raz 24 w historii Juventusu). W sezonie 1996/97 „Stara Dama” dotarła do finału Ligi Mistrzów, gdzie ulega Borussi Dortmund (1:3, 0:2).

Kolejny rok gry dla Juventusu przyniósł zawodnikowi jeszcze większe sukcesy. W 1997 roku wygrał Superpuchar Włoch, zdobył 7 bramek w 32 meczach ligowych i znów dotarł do finału Ligi Mistrzów (1998, przegrana z Realem Madryt). Sezon 1998/99 nie należał do najlepszych w karierze Francuza – 2 bramki w sezonie ligowym, kontuzja i tylko 7. miejsce w tabeli.

Początek 2000 roku to powrót do najlepszej formy i pamiętna bramka strzelona Regginie (23 stycznia):

Sezon 2000/2001 okazał się ostatnim w barwach Juventusu – piłkarz pomógł drużynie zdobyć kolejny tytuł mistrza kraju.

3.3. Real Madryt (2001-2006)

Transfer do Realu Madryt nastąpił w lipcu 2001 roku. Królewscy zapłacili za piłkarza 76.000.000 EUR, co było w tym czasie absolutnym rekordem. Pomimo kłopotów z aklimatyzacją (tym razem związanych z presją ze strony hiszpańskich mediów), Zidane strzelił swoją pierwszą bramkę w barwach Madrytu 15 września 2001 roku, w spotkaniu przeciwko Realowi Betis.

Prawdziwy wybuch talentu Zizou zaprezentował na początku 2002 roku, kiedy to strzelił pamiętną bramkę w meczu z Deportivo la Coruña:

Swój kunszt i umiejętności pokazał ponownie w finale Ligi Mistrzów, w którym Real zwyciężył z Bayernem Leverkusen. Gol, który wtedy strzelił Zizou, przeszedł do historii futbolu:

W 2002 roku Zidane wraz z Królewskimi zdobył Superpuchar Europy oraz Puchar Interkontynentalny. Sezon 2002/2003 zakończył się również uzyskaniem Superpucharu Hiszpanii. Finalnie w tym sezonie rozgrywek piłkarz strzelił 9 bramek w 33 spotkaniach ligowych. Kolejny rok okazał się jednak bardzo słaby. Real odpadł w ćwierćfinale Ligi Mistrzów (przegrywając z AS Monaco) oraz stracił Puchar Króla w finale z Realem Saragossa. Ponadto sezon ligowy 2003/2004 skończył się dla Zinédine zaledwie 4. miejscem w lidze hiszpańskiej.

Podsumowując, wystąpił w 33 meczach i strzelił tylko 6 bramek. Rozgrywki prowadzone w 2004/2005 to kolejny etap bez większych sukcesów – 6 bramek w 29 meczach ligowych. Do początku 2006 roku sytuacja praktycznie nie ulegała zmianie, gdyż Królewscy nie odnosili większych sukcesów. Po krótkiej przerwie Zizou wrócił do najlepszej formy i w meczu przeciwko Sevilli FC zdobył hat-tricka.

Miesiąc później strzelił 2 bramki w spotkaniu z Espanyolem.

W kwietniu 2006 Zinédine Zidane ogłosił, że kończy karierę piłkarską po Mistrzostwach Świata w Niemczech (organizowanych w tym samym roku). Ostatni mecz w barwach Realu Madryt rozegrał 7 maja 2006 roku. Na stadionie Santiago Bernabeu Królewscy zremisowali wtedy z Villareal 3:3. Sezon ten zakończył z wynikiem 9 bramek w 29 meczach ligowych.

3.4. Podsumowanie gry klubowej

Zinedine Zidane rozegrał 614 meczy w drużynach seniorskich oraz zdobył 126 bramek. Pierwsze spotkanie odbyło się 20 maja 1989 roku (AS Cannes), ostatnie zaś 7 maja 2006 roku (Real Madryt). W roli piłkarza spędził 17 lat. Skończył karierę w wieku 34 lat.

Mogą zainteresować Cię też biografie piłkarzy, takich jak: Cristiano Ronaldo i Miroslav Klose.

4. Kariera Zidane w reprezentacji

Kariera reprezentacyjna Zidane’a miała swoje początki w drużynie juniorskiej. Pierwszy sukces piłkarz odniósł w 1987 roku w wieku 15 lat, kiedy sięgnął po Puchar Syrenki, w ramach międzynarodowego turnieju rozgrywanego w Warszawie. W kolejnych latach brał udział w rozgrywkach organizowanych dla reprezentacji kolejno U-17, U-18 i U-21. Łącznie zdobył 4 gole i rozegrał 30 spotkań w młodzieżowej drużynie Francji.

Debiut Zinédine Zidane’a w seniorskiej kadrze miał miejsce 17 sierpnia 1994 roku. Został powołany na mecz towarzyski, który odbył się z Czechami. Na boisko wszedł w 63. minucie i doprowadził do remisu 2-2, strzelając 2 bramki. Na pełnoprawne miejsce w reprezentacji musiał poczekać jeszcze rok. W 1995 roku wyznaczono go na głównego rozgrywającego w miejsce Erica Cantony, który został zawieszony za atak na kibica. Mistrzostwa Europy w 1996 roku Francja zakończyła w półfinale, po przegranej z Czechami.

4.1. Mistrzostwa Świata 1998 – Francja

Jako organizator Mundialu w 1998, Francja nie musiała przechodzić kwalifikacji. Reprezentacja znalazła się w grupie C wraz z Danią, Republiką Południowej Afryki oraz Arabią Saudyjską. Ten etap rozgrywek drużyna Zizou zakończyła na 1. miejscu (trzy zwycięstwa).

W meczu z Arabią Saudyjską otrzymał czerwoną kartkę po celowym nadepnięciu na piłkarza bez piłki:

W ramach kary pauzował 2 spotkania i wrócił do gry dopiero w ćwierćfinale, który Francja wygrała z Włochami 4:3 w rzutach karnych. Właśnie w tym meczu Zinédine strzelił swoją pierwszą bramkę na mistrzostwach.

Kolejne spotkanie to wygrana w półfinale z Chorwacją 2:1. Finał (wygrany ostatecznie 3:0) był rozgrywany z Brazylią. Ów występ należy zaliczyć do najlepszych w całej karierze Zizou. Nie tylko ze względu na zdobycie 2 pierwszych bramek, ale także na kunszt piłkarski, który pokazał całemu światu. Po ukończeniu Mundialu Zinédine Zidane stał się bohaterem narodowym. Zdjęcie jego twarzy wyświetlano na Łuku Triumfalnym w Paryżu, a sam zawodnik był na ustach całej Francji. W tym samym roku został uznany za Najlepszego Piłkarza Świata (według World Soccer).

4.2. Mistrzostwa Europy 2000 – Belgia i Holandia

Kolejnym wielkim turniejem w karierze reprezentacyjnej Zizou były Mistrzostwa Europy w 2000 roku. W eliminacjach do tej imprezy Francuz zdobywał gole m.in. w spotkaniu z Armenią. Przeszedł również do historii jako piłkarz, który wygrał z Anglią na stadionie Wembley (2:0).

Kadra piłkarska z Zidane na czele rozpoczęła swój marsz po tytuł od spotkań grupowych. W tej fazie uległa jedynie Holandii, z którą przegrała 2:3. W ćwierćfinale Zinédine przyczynił się do zwycięstwa nad Hiszpanią, strzelając na tej imprezie swojego pierwszego gola. Bramkę na wagę złota zdobył w półfinale (złota bramka w 117. minucie z rzutu karnego) w meczu z Portugalią. Francja spotkała się w finale z drużyną Włoch, którą ostatecznie pokonała 2:1 (znów złoty gol, ale tym razem w wykonaniu Davida Trézéguet).

4.3. Mistrzostwa Świata 2002 – Korea Południowa i Japonia

Jako aktualny Mistrz Świata, Francja nie musiała kwalifikować się do turnieju. W ramach przygotowań do zawodów rozgrywała jednak mecze towarzyskie.

W jednym ze spotkań Zizou strzelił jedną z najpiękniejszych bramek w swojej karierze. Miało to miejsce w rozgrywce z Niemcami w 2001 roku (wygrana 1:0). Oto ta bramka:

W trakcie ostatniego meczu przygotowawczego przed Mundialem piłkarz doznał kontuzji, która wyeliminowała go z 2 pierwszych spotkań grupowych w ramach Mistrzostwa Świata. Pierwszy mecz Francuzi przegrali z Senegalem (0:1), z drugi zremisowali z Urugwajem (0:0). Decydujące starcie odbyło się w trzecim spotkaniu, gdzie w meczu z Danią drużyna Zizou przegrała 0:2 (piłkarz uczestniczył w tym meczu). Na tym zakończyły się mistrzostwa.

4.4. Mistrzostwa Europy 2004 – Portugalia

W trakcie eliminacji do Mistrzostw Europy Zidane grał na nowej pozycji – jako lewy pomocnik. Strzelił bramki w spotkaniach z Maltą (2 gole) i Izraelem (1 gol). Ponadto w fazie przygotowawczej przed turniejem zdobył gola w meczu z Ukrainą (ostatecznie wygrany 1:0).

Podczas mistrzostw w 2004 roku Francja w fazie grupowej pokonała Anglię 2:1, zremisowała z Chorwacją oraz zwyciężyła ze Szwajcarią (3:1). W ostatnim meczu Francuz zdobył gola głową. Po awansie do ćwierćfinału graczom przyszło zmierzyć się z Grecją, z którą doświadczyli porażki 0:1! Były to te Mistrzostwa, w których Grecja została Mistrzem Europy, grając „antyfutbol” i stawiając tylko na obronę i kontrataki.

12 sierpnia 2004 Zinédine Zidane ogłosił zakończenie kariery międzynarodowej, ale to nie był jeszcze koniec.

4.5. Mistrzostwa Świata 2006 – Niemcy

3 sierpnia 2005, niecały rok od deklaracji o zakończeniu gry w reprezentacji, Zizou postanowił powrócić. Dokładnie 2 tygodnie później (17 sierpnia) rozegrał swój pierwszy mecz po przerwie. W roli kapitana prowadził Francję do zwycięstwa nad Wybrzeżem Kości Słoniowej (3:0, gol Zizou w 62. minucie).

W eliminacjach do Mundialu ekipa Francji wygrała z Wyspami Owczymi, zremisowała ze Szwajcarią oraz zwyciężyła nad Cyprem. W ramach dalszych przygotowań francuski piłkarz rozegrał swój 100. mecz w reprezentacji, grając przeciwko Meksykowi.

Faza grupowa Mundialu rozpoczęła się dla niebiesko-biało-czerwonych od 2 remisów z Szwajcarią i Koreą Południową. Przy okazji Zizou dostał 2 żółte kartki, co wyeliminowało go z 3. spotkania z Togo. Reprezentacja na szczęście wygrała (2:0), kwalifikując się do dalszej rozgrywki. W 1/8 mistrzostw Francja zwyciężyła nad Hiszpanią i przeszła dalej. Kolejne spotkanie to wygrana z Brazylią, w głównej mierze dzięki Zidane, który pokazał swój talent dryblerski. Drogę do finału Mistrzostw Świata utorował im zwycięski mecz z Portugalią (1:0).

Finał Mundialu 2006 w Niemczech przeszedł do historii. Zinédine strzelił gola już w 7. minucie, jednak Włosi zdołali zremisować w 19′. O wyniku miała zadecydować dogrywka. W 110. minucie Włoch Marco Materazzi po raz kolejny obraził rodzinę Zidane’a, czego ten nie wytrzymał i uderzył go głową. Zizou otrzymał czerwoną kartkę:

Ta chwila utraty panowania mogła być przyczyną wygranej Włoch po rzutach karnych (5:3). W wyniku decyzji FIFA Materazzi został ukarany karą finansową 5.000 CHF i zdyskwalifikowany na 2 mecze. Zidane dostał z kolei karę 7.500 CHF i zakaz gry w 3 meczach. Ponieważ Francuz po mistrzostwach zakończył karierę piłkarską, w zadośćuczynieniu przez 3 dni wykonywał prace społeczne na rzecz FIFA. Według nieoficjalnej wersji Zizou został sprowokowany przez Materazziego, który obraził siostrę (i/lub matkę piłkarza) w wulgarny sposób.

Zidane został jednak wybrany najlepszym zawodnikiem Mistrzostw Świata 2006, a Prezydent Francji – Jacques Chirac – nazwał go bohaterem narodowym Francji.

4.6. Podsumowanie kariery Zidane w reprezentacji

Zinédine Zidane 108–krotnie reprezentował Francję, w których zdobył 31 bramek.

W barwach trójkolorowych zdobył Mistrzostwo Świata 1998 roku oraz Mistrzostwo Europy 2000. Był laureatem plebiscytu Złota Piłka w 1998 roku. Wybrano go także najlepszym zawodnikiem Mistrzostw Świata 2006, w których był finalistą. Jest mistrzem rozgrywania akcji o bajecznej technice.

5. Zidane – koniec kariery

Po zakończeniu Mundialu w 2006 roku Zidane przeszedł na piłkarską emeryturę, która jednak nie trwała zbyt długo. W pierwszym roku przerwy odbył liczne podróże, m.in. odwiedził Algierię (swoją drugą ojczyznę), Bangladesz i Tajlandię. W 2008 roku „powrócił” i wziął udział w towarzyskim meczu z okazji 10-lecia uzyskania tytułu Mistrza Świata przez Francję. W 2009 roku uczestniczył w spotkaniu z Chinami. Coraz częściej angażował się również w akcje związane z promowaniem piłki nożnej, np. popierał starania Francji o organizację EURO 2016.

7 lipca 2011 roku objął stanowisko dyrektora sportowego Realu Madryt i rozpoczął nowy etap – trenerski.

6. Styl gry

Słowa nie opiszą geniuszu piłkarskiego Zizou – lepiej samemu się przekonać i zobaczyć:

7. Zinédine Zidane – prowadzone drużyny

Podczas pracy w charakterze managera w Realu Madryt był odpowiedzialny za transfer kilku piłkarzy, w tym Raphaël’a Varane’a. W 2011 roku rozpoczął szkolenie na stanowisko dyrektora generalnego profesjonalnego klubu sportowego, zaś w 2014 roku otrzymał dyplom pedagoga sportowego I stopnia oraz dyplom trenera piłki nożnej.

W 2013 roku został asystentem trenera Carlo Ancelottiego w Realu Madryt. 26 czerwca 2014 objął posadę trenera drużyny rezerwowej Królewskich – zespołu Real Madryt Castilla. 4 stycznia 2016 został pełnoprawnym trenerem pierwszego zespołu Real Madryt. Jego pierwszym dużym sukcesem było wygranie Ligi Mistrzów, po zwycięstwie nad Atlético Madryt w finale 29 maja 2016 roku.

W sezonie 2016/2017 jego drużyna sięgnęła po Superpuchar UEFA, Klubowe Mistrzostwo Świata oraz ponowne zwycięstwo w Lidze Mistrzów (26 maja 2018). 5 dni po tym ostatnim sukcesie Zinédine Zidane ogłosił zakończenie współpracy z Realem Madryt w roli trenera. Przerwa trwała niezbyt długo, bo już w sezonie 2019/2020 Zizou powrócił do gry.

Osiągnięcia Zinedine Zidane jako trener Realu Madryt

Umowa trenerska obowiązuje do 2022 roku, więc zapewne przyjdzie nam być świadkami jeszcze wielu kolejnych sukcesów.

8. Działalność pozasportowa i życie prywatne Zizou

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Zidane zaangażował się w akcje charytatywne. Uczestniczył m.in. w meczu, z którego dochód przeznaczono na pomoc dzieciom z Tajlandii, które chorują na AIDS (w 2007 roku). Ponadto w tym samym roku grał dla najmłodszych z ubogich dzielnic Malagi. Zasłynął także z akcji na rzecz osób borykających się z leukodystrofią (zespół prowadzący do wielu nieuleczalnych schorzeń mózgu) – na szczycie Mont Blanc wbił flagę fundacji zajmującej się walką z tym schorzeniem.

Za swoje osiągnięcia piłkarskie otrzymał w 1998 roku Order Legii Honorowej w stopniu Kawalera oraz w 2009 roku w stopniu Oficera.

Kibice poza boiskiem mogli go zobaczyć w kilku reklamach znanych marek, m.in. Adidasa i Mongo Man. Zagrał też Dziesiętnixa w filmie familijnym „Asterix na Olimpiadzie”.

9. Życie prywatne i rodzina

Swoją przyszłą żonę Veronique Fernández poznał podczas rozgrywek AS Cannes, w sezonie 1991/1992. Obecnie w rodzinie jest czwórka synów: Enzo (ur. 1995 r.), Luca (ur. 1998 r.), Theo (ur. 2002 r.) oraz Elyaz (ur. 2005 r.). Synowie odziedziczyli pasję do piłki nożnej po ojcu.

10. Zidane – biografie

[1] „Zinedine Zidane – 110 minut, całe życie” , Luca Caioli, wyd. Sine Qua Non, 2019

[2] „Dwa życia Zidane’a”, Jean Phillipe i Patrick Ford, wyd. Buchmann, 2019

Fortuna Zakład bez Ryzyka do 600 zł Możesz zagrać Piękna Złota pani na żółtym tle rozkłada ręce w geście prezentacji z delikatnym uśmiechem
0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments