Wielokrotny reprezentant Polski, Członek Klubu Wybitnego Reprezentanta, zdobywca Pucharu Europy – tak w skrócie można podsumować osiągnięcia Józefa Młynarczyka. To bez wątpienia jeden z najwybitniejszych polskich piłkarzy, który osiągnął praktycznie wszystko, co tylko jest możliwe w ówczesnym futbolu. Młynarczyk święcił tryumfy zarówno jako bramkarz reprezentacji Polski, jak i goalkeeper drużyn klubowych.
Data i miejsce urodzenia: 20 września 1953, Nowa Sól
Narodowość: Polska
Pozycja na boisku: bramkarz
Wzrost: 186 cm
Spis treści
1. Największe osiągnięcia
Józef Młynarczyk nadal pozostaje jednym z kilku polskich piłkarzy, którzy sięgnęli po najcenniejsze trofeum klubowe Starego Kontynentu: Puchar Mistrzów (odpowiednik obecnej Ligi Mistrzów).
W portugalskim FC Porto wciąż pozostaje legendą. Kto wie jak potoczyłaby się kariera Młynarczyka, gdyby w 1977 roku dał się przekupić talonem na „malucha”?
Reprezentacja Polski
- Brązowy medal na Mistrzostwach Świata (1982)
- Członek Klubu Wybitnego Reprezentanta (42 występy w kadrze)
Międzynarodowe klubowe
- Puchar Mistrzów (1987) z FC Porto
- Puchar Interkontynentalny (1987) z FC Porto
- Superpuchar UEFA (1987) z FC Porto
Klubowe
- Mistrzostwo Polski (1981, 1982) z Widzewem Łódź
- Mistrzostwo Portugalii (1986, 1988) z FC Porto
- Puchar Portugalii (1988) z FC Porto
Indywidualne
- Bramkarz Stulecia według Polskiego Związku Piłki Nożnej
2. Kariera klubowa
2.1 Młodość – Nowa Sól
Józef Młynarczyk zaczął trenować w swoim rodzinnym mieście – w Nowej Soli. Był wszechstronnym sportowcem: reprezentował szkołę w takich dyscyplinach jak piłka nożna, piłka ręczna, siatkówka, a nawet tenis stołowy.
– Do sportu namawiał mnie nauczyciel WF-u, mówił, że mam w sobie ducha sportowca. Dzięki niemu uwierzyłem w siebie i bardzo dużo zawdzięczam temu człowiekowi – przyznaje Młynarczyk.[1]
Pierwszym klubem sportowym był Astra Nowa Sól. Następnie przeszedł pod skrzydła Dozametu Nowa Sól. To właśnie tam szlifował swoje piłkarskie umiejętności i tam też został nauczony ogromnej dyscypliny oraz pokory.
2.2 Kariera seniorska w klubie BKS Stal Bielsko Biała (1974-1977)
Bialski Klub Sportowy Stal Bielsko-Biała zaproponował profesjonalny kontrakt piłkarski Józefowi Młynarczykowi w 1974 roku.
W górnośląskiej drużynie, Młynarczyk poznał swojego przyszłego trenera, szkoleniowca oraz przyjaciela, którym był Antoni Piechniczek. To właśnie on wskazał młodemu bramkarzowi drogę do sukcesu w przyszłości oraz pomógł dostać się do kolejnego klubu.
2.3 Kariera seniorska w klubie Odra Opole (1977-1980)
Józef Młynarczyk trafił do Odry Opole w 1977 roku. W ciągu zaledwie dwóch lat mocno zaimponował zarówno sztabowi trenerskiemu „Wikingów Południa” oraz selekcjonerom, do tego stopnia, że zaproponowano mu możliwość reprezentowania Polski w ogólnonarodowych rozgrywkach.
Co ciekawe, w barwach Odry Opole, Młynarczyk zdobył w sezonie 1977/78 swój jedyny gol w karierze! W tym pamiętnym meczu Odra Opole uległa Widzewowi Łódź 1-2.
Los chciał, że właśnie do Widzewa los pchnął karierę Józefa…
2.4 Kariera seniorska w klubie Widzew Łódź (1980-1984)
Kolejna propozycja transferowa została wysunięta ze strony Łódzkiego Widzewa.
W „Czerwonej Armii” Młynarczyk spędził tylko cztery lata, ale czas ten był spożytkowany bardzo dobrze. W barwach Widzewa Łódź dwukrotnie sięgnął po Mistrzostwo Polski, a także dotarł do półfinału elitarnych rozgrywek o Puchar Mistrzów (odpowiednik dzisiejszej Ligi Mistrzów).
Wystąpił w barwach Widzewa w 78 spotkaniach.
2.5 Kariera seniorska w SC Bastia (1984-1985)
Rok 1984 zaowocował sporym przełomem w karierze Józefa Młynarczyka. To właśnie wtedy nadarzyła mu się okazja wyjazdu za granicę, z której bez większego wahania skorzystał. Jego nowym klubem został francuski Sporting Club Bastia.
Francja jednak nie przypadła Młynarczykowi do gustu. Klub miał problemy finansowe. Dlatego po zaledwie rocznej grze w barwach Les Bleus i rozegraniu 56 meczów, Młynarczyk przeniósł się do cieplejszych, portugalskich klimatów.
2.6 Kariera seniorska w FC Porto (1986-1989)
Do słynnego FC Porto – Józef Młynarczyk trafił w 1986 roku i spędził w nim resztę swojej kariery, stając się prawdziwą ikoną popularnych „Smoków”, pomimo, że miał już 33 lata.
To właśnie z FC Porto święcił największe sukcesy w klubowej piłce nożne: m. in. dwa razy świętował Mistrzostwo Portugalii jak i Puchar Portugalii.
W rozgrywkach europejskich wywalczył Puchar Mistrzów (1987), czyli odpowiednik dzisiejszej Ligi Mistrzów!
Józef Młynarczyk jest jednym z pięciu Polaków, którzy dostąpili zaszczytu uniesienia w górę trofeum dla najlepszej klubowej drużyny Starego Kontynentu.
Do zakończenia kariery piłkarskiej zmusiła go kontuzja barku, jakiej doznał podczas jednego z treningów w 1989 roku. W FC Porto Młynarczyk wystąpił łącznie w 67 meczach.
3. Kariera reprezentacyjna
Józef Młynarczyk zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Polski pod wodzą Ryszarda Kuleszy – w spotkaniu z Tunezją, jaki miał miejsce 18 lutego 1979 roku (wygrana 2-0).
W 1982 roku Młynarczyk był podstawowym bramkarzem kadry narodowej, prowadzonej przez Antoniego Piechniczka, która na Mistrzostwach Świata w Hiszpanii wywalczyła 3. miejsce.
Brązowy medal zdobyty przez reprezentację Biało-Czerwonych na Mundialu 1982 – przyniósł wiele radości Polakom, którzy zmagali się wówczas z trudami stanu wojennego.
Poniżej skrót z meczu o trzecie miejsce, w którym bramki dla biało-czerwonych zdobywali
- Andrzej Szarmach (40′ na 1-1),
- Stefan Majewski (45′ na 2-1)
- oraz Janusz Kupcewicz (47′ na 3-1):
4. Józef Młynarczyk – prywatnie
Józef Młynarczyk pochodzi z robotniczej rodziny. Miłość do sportu wykształcił już od najmłodszych lat, kiedy to po szkole grał w piłkę nożną, ręczną, ping-ponga, a także w siatkówkę.
Na początku unikał pozycji bramkarza jak tylko mógł, ale na szczęście z czasem – za namową sztabu trenerskiego, postanowił dać sobie szansę gry w roli goalkeepera.
Po zakończeniu kariery podjął pracę jako trener bramkarzy w FC Porto, gdzie Młynarczyk szkolił m. in. sławnego później Vitora Baię czy Andrzeja Woźniaka. Współpracował również z selekcjonerami polskiej kadry – Andrzejem Strejlauem i Jerzym Engelem.
W ostatnich latach pomagał krajowym zespołom, w tym Wiśle Płock, Widzewowi Łódź oraz Lechowi Poznań.
5. Józef Młynarczyk – ciekawostki
W trakcie swojej owocnej kariery piłkarskiej, Młynarczyk został „gwiazdą” tzw. Afery na Okęciu.
Tuż przed wyjazdem na mecz eliminacji Mistrzostw Świata w Hiszpanii, wybuchł skandal związany z nadużywaniem alkoholu przez polską reprezentację. Głównym zamieszanym był sam Józef Młynarczyk, który według medialnych doniesień – stawił się na lotnisku kompletnie pijany. Wywołało to stanowczą decyzję selekcjonera Ryszarda Kuleszy, który chciał ukarać Młynarczyka pozostawieniem go w Polsce i nałożeniem całkowitego zakazu gry.
Za zawodnikiem wstawili się boiskowi koledzy – Władysław Żmuda, Zbigniew Boniek oraz Stanisław Terlecki. Ostatecznie Młynarczyk wyleciał na eliminacje, ale w wyniku dalszych starć z zarządem PZPN, bramkarz nie zagrał w decydującym meczu. Ukarano także piłkarzy, którzy wstawili się za Młynarczykiem.
Po powrocie do kraju z Portugalii, Młynarczyk kupił maszyny i założył firmę produkującą dzianiny.
Decydując się na przejście z BKS Bielsko-Biała do Odry Opole, Józef Młynarczyk mocno naraził się włodarzom bielskiego klubu. Kiedy do pozostania w Bielsku nie przekonał bramkarza nawet talon na „malucha” wraz z pieniędzmi na jego zakup – grożono mu zawieszeniem, a po krótkim czasie doprowadzono do zwolnienia jego żony z Fabryki Samochodów Małolitrażowych…
Literatura
[1] Aleja Gwiazd Odry Opole: Józef Młynarczyk – czasnaopole.pl
[2] Historia spotkań Odry Opole vs Widzew Łódź – historia-odry.opole.pl
