Josep „Pep” Guardiola to były piłkarz i pomocnik reprezentacji Hiszpanii. W roli trenera ustanowił rekordy pod względem liczby kolejnych zwycięstw w La Liga (FC Barcelona), Bundeslidze (Bayern Monachium) i Premier League (Manchester City)!
Źródło: Transfermarkt
Jako defensywny pomocnik był bardzo efektywny, pracowity i świadomy taktycznie. Dlatego często występował w Barcelonie w roli rozgrywającego. Guardiola od początku podkreślał katalońskie korzenie i dumę ze swojego pochodzenia. Pomimo, iż reprezentacja Katalonii nie jest oficjalnie zrzeszona w FIFA, to piłkarz występował w jej barwach w latach 1995-2005 (oprócz gry w kadrze Hiszpanii).
W roli trenera odznacza się żelazną konsekwencją w egzekwowaniu własnych zaleceń, m. in. w zakresie punktualności, wagi czy warunków używania przez piłkarzy telefonów komórkowych. Po serii czterech wygranych, Pep zawsze stawiał na własny koszt kolację dla całej drużyny.
Jako pierwszy trener w historii futbolu zdobył aż 6 trofeów w ciągu jednego sezonu! Poznaj fenomen szkoleniowca, jakim bez wątpienia jest Pep Guardiola – entuzjasta słynnej tiki-taki?
Data i miejsce urodzenia: 18 stycznia 1971 roku, Santpedor
Narodowość: Hiszpania
Pozycja na boisku: pomocnik
Wzrost: 180 cm
Spis treści
1. Największe osiągnięcia
Klubowe
- Mistrzostwo Hiszpanii (1991, 1992, 1993, 1994, 1998, 1999)
- Puchar Hiszpanii (1997)
- Superpuchar Hiszpanii (1991, 1992, 1994, 1996)
- Puchar Europy (1992)
- Puchar Zdobywców Pucharów (1997)
- Superpuchar Europy (1992)
Reprezentacyjne
- Złoty medal na Igrzyskach Olimpijskich (1992)
Indywidualne
- Bravo Award (1992)
- Drużyna UEFA All-Stars Mistrzostw Europy (2000)
- MVP ligi katarskiej (2004)
- Europejski trener sezonu (2008/2009)
- Światowy trener roku według FIFA (2011)
- Trener roku w Drużynie Roku UEFA (2008/2009, 2010/2011)
- Trener roku Primera División (2009, 2010, 2011, 2012)
- Trener roku według Onze d’Or (2009, 2011, 2012)
- Trener roku według World Soccer (2009, 2011)
- Trener klubowy roku według IFFHS (2009, 2011)
- Menadżer sezonu Premier League (2017/2018, 2018/2019)
Trenerskie
FC Barcelona
- Mistrzostwo Hiszpanii (2009, 2010, 2011)
- Puchar Hiszpanii (2009, 2012)
- Superpuchar Hiszpanii (2009, 2010, 2011)
- Liga Mistrzów UEFA (2009, 2011)
- Superpuchar Europy UEFA (2009, 2011)
- Klubowe Mistrzostwo Świata (2009, 2011)
Bayern Monachium
- Superpuchar Europy UEFA (2013)
- Klubowe Mistrzostwo Świata (2013)
- Mistrzostwo Niemiec (2014, 2015, 2016)
- Puchar Niemiec (2014, 2016)
Manchester City
- Mistrzostwo Anglii (2018, 2019)
- Puchar Anglii (2019)
- Puchar Ligi Angielskiej (2018, 2019, 2020, 2021)
- Tarcza Wspólnoty (2018, 2019)
2. Kariera klubowa
2.1 Młodość
Josep „Pep” Guardiola rozpoczął swoją przygodę futbolową w amatorskim zespole Gimnàstic Manresa, ale w wieku 13 lat zasilił już szeregi La Masia – słynnej akademii Barcelony.
Początkowo, nie wróżono mu kariery w profesjonalnej piłce, ponieważ Pep dysponował skromnymi warunkami fizycznymi. Szczegółowe badania medyczne wykazały jednak, że Guardiola będzie mierzył w przyszłości 180 cm, co w połączeniu z osobistym wstawiennictwem za piłkarzem samego Johana Cruyff’a – sprawiło, że pomocnik pozostał w klubie. Cruyff bacznie przyglądał się młodemu piłkarzowi, który w sezonie 1990/1991 wygrał z rezerwami Barcelony rozgrywki Segunda División B.
W drużynie Barcelony B, Pep wystąpił w 53 spotkaniach, w których strzelił rywalom 5 bramek. Szansę debiutu w pierwszym składzie otrzymał od Cruyffa w zastępstwie nieobecnego Guillermo Amora, a w sezonie 1991/1992 został już regularnym graczem pierwszego zespołu Barcy.
2.2 Kariera seniorska w Barcelonie (1990-2001)
Pep Guardiola zadebiutował w pierwszej drużynie Barcelony 16 grudnia 1990 roku – w meczu przeciwko Cadiz (wygrana 2-0). W swoim inauguracyjnym sezonie wywalczył z zespołem Mistrzostwo Hiszpanii.
W kolejnym sezonie 1991/1992, Pep Guardiola był już podstawowym zawodnikiem zespołu, który obronił tytuł mistrzowski, a dodatkowo zwyciężył w Pucharze Europy (obecna Liga Mistrzów). Podczas finału z włoską Sampdorią, jaki odbył się na Wembley w dniu 20 maja 1992 roku, 21-letni Guardiola grał aż do 113. minuty (dogrywka).
Johan Cruyff mocno ufał Guardioli i dostrzegając u niego zmysł taktyczny oraz kreatywność – obsadził go w roli rozgrywającego.
W latach 1991-1994, Barcelona z Pepem w składzie czterokrotnie sięgała po Mistrzostwo Hiszpanii. W dniu 18 maja 1994 roku, Guardiola ponownie wystąpił z Barceloną w finale Ligi Mistrzów, jednak tym razem musiał uznać wyższość graczy AC Milan (0-4).
Od roku 1997 Pep pełnił funkcję kapitana Barcy, zastępując na tym miejscu Jose Maria Bakero. W dniu 14 maja 1997 roku, wraz z Barceloną wywalczył Puchar Zdobywców Pucharów. Trofeum to Barca zdobyła po zwycięstwie w finale z drużyną Paris Saint Germain. W tym samym roku, Barcelona sięgnęła również po Copa del Rey (Puchar Króla).
W sezonie 1997/1998 Barcelona wywalczyła dublet, czyli wygrała ligę oraz zdobyła Puchar Króla. Jednak Pep Guardiola wspomógł drużynę w zaledwie 6 meczach (kontuzja). Uraz łydki okazał się na tyle poważny, że uniemożliwił też reprezentacyjnemu pomocnikowi występ na Mistrzostwach Świata we Francji (1998). Na boisko powrócił po 6 miesiącach i operacji, jakiej poddał się w Finlandii.
W dniu 11 kwietnia 2001 roku, Guadiola poinformował o odejściu z Barcelony, a swoją decyzję argumentował chęcią poznawania innych piłkarskich kultur. Z biegiem czasu Guardiola wyjawił jednak, że prawdziwym powodem rozstania z katalońskim klubem był brak zaufania do władz Barcy oraz poczucie niedocenienia. Swój ostatni występ w ekipie Blaugrany, piłkarz zaliczył w dniu 22 czerwca 2001 roku – w rozgrywkach o Puchar Króla przeciwko drużynie Celta Vigo (1-1).
W trakcie 11-letniej gry w pierwszym zespole Barcelony, Pep Guardiola zagrał we wszystkich rozgrywkach w 382 meczach, w których strzelił 11 goli.
2.3 Kariera seniorska w Brescia Calcio (2001-2002 i 2003), AS Roma (2002-2003), Al. Ahli (2003-2005), Dorados de Sinaloa (2006)
Po rozstaniu z Barceloną, w dniu 26 września 2001 roku Guardiola podpisał kontrakt z włoskim zespołem z Serie A – Brescia Calcio.
Debiut w nowej drużynie zaliczył w październiku 2001 – przeciwko Chievo Verona. W tym samym miesiącu Pep Guardiola został poddany badaniu antydopingowemu, które wykazało w organizmie piłkarza obecność nandrolonu. Mimo, iż kilka lat później Guardiola został oczyszczony z zarzutów o stosowanie dopingu, to w styczniu 2002 roku zdyskwalifikowano go na 4 miesiące.
Kolejnym przystankiem na piłkarskiej drodze Guardioli, była prowadzona przez Fabio Capello AS Roma. Pomocnik nie znalazł ostatecznie uznania w oczach włoskiego trenera. Dlatego po zaledwie 4 meczach w barwach rzymskiego klubu – powrócił w lutym 2003 roku na dokończenie sezonu 2002/2003 do Brescii.
W tym samym roku, Guardiola doszedł do porozumienia z katarskim Al-Ahli, w barwach którego rozegrał 36 meczów, zdobywając 5 bramek. Po pierwszym sezonie uhonorowany został także wyróżnieniem MVP ligi Qatar Stars League.
Niewiele brakowało, a w roku 2005 trafiłby do utytułowanego argentyńskiego klubu River Plate, ale negocjacje zakończyły się ostatecznie niepowodzeniem.
W 2006 roku zagrał jeszcze w 10 spotkaniach w barwach meksykańskiego zespołu Dorados, w którym pracował zaprzyjaźniony z nim Juan Manuel Lillo, po czym postanowił zakończyć karierę. Co ciekawe, w ostatnim okresie Pep Guardiola miał również oferty od Manchesteru United, Manchesteru City oraz Chelsea, jednak nie zdecydował się na grę w Premier League.
3. Kariera reprezentacyjna
Pep Guardiola stanowił trzon drużyny Hiszpanii, która w 1992 roku zdobyła złoty medal olimpijski podczas Igrzysk w Barcelonie, pokonując w finale reprezentację… Polski!
Debiut Guardioli w seniorskiej reprezentacji narodowej Hiszpanii przypadł na dzień 14 października 1992 roku i mecz z Irlandią Północną. Był członkiem reprezentacji podczas Mistrzostw Świata w 1994 roku. Nie znalazł uznania w oczach selekcjonera Javiera Clemente, w rezultacie czego nie zagrał w Mistrzostwach Europy w roku 1996. Natomiast z udziału w Mundialu, jaki odbył się we Francji w 1998 roku – wykluczyła go kontuzja, podobnie jak w 2002 roku – przed Mistrzostwami Świata w Korei i Japonii.
Łącznie dla reprezentacji Hiszpanii Pep Guardiola zagrał w 47 meczach, w których strzelił 5 bramek.
Silne więzy z miejscem swojego pochodzenia i duża świadomość swojej tożsamości – sprawiła, że Pep Guardiola występował też w reprezentacji Katalonii.
W trakcie 10 lat obecności w katalońskiej kadrze, w której pełnił funkcję kapitana – Pep zagrał w 9 spotkaniach towarzyskich. Ostatni mecz w barwach swojej „prawdziwej ojczyzny”, jak sam zwykł nazywać Katalonię, Guardiola zaliczył w potyczce z Paragwajem – w 2005 roku.
4. Kariera trenerska
4.1 Trenerskie początki
Pep Guardiola ukończył kurs trenerski w lipcu 2006 roku, a rok później objął opieką szkoleniową zespół FC Barcelona B.
Po sezonie 2007/2008 awansował z drużyną do Segunda División. Jego miejsce zajął były boiskowy kolega – Luis Enrique, a sam Guardiola zastąpił na stanowisku głównego trenera pierwszej drużyny FC Barcelona – Franka Rijkaarda. Wśród kontrkandydatów do roli menadżera Barcy, byli jeszcze m. in. Laurent Blanc, Michael Laudrup, Arsene Wenger oraz Ernesto Valverde, jednak zarząd klubu zdecydował się na powierzenie tej funkcji od sezonu 2008/2009 Guardioli.
4.2 Kariera trenerska w FC Barcelona (2008-2012)
Josep Guardiola podpisał kontrakt na prowadzenie pierwszego zespołu FC Barcelona w dniu 5 czerwca 2008 roku. Jego asystentem został Toto Vilanova, z którym współpracował już podczas pracy z Barceloną B.
Aby oczyścić atmosferę w szatni i tchnąć w zespół nową energię, Pep Guardiola pożegnał się m. in. z Ronaldinho, Deco, Edmilsonem czy Zambrottą. W ich miejsce menadżer sprowadził Diego Alvesa, Keitę, Gerarda Pique, Henrique czy Caceresa.
Guardiola zwracał uwagę na detale. Nakładał sankcje za nadwagę. Egzekwował punktualność i limitował używanie telefonów. Guardiola sprawił, że drużyna stała się bardziej zdyscyplinowana. Koncentrowała się na długim utrzymywaniu się przy piłce oraz agresywnym i nieustępliwym pressingu.
Już w pierwszym sezonie (2008/2009) Guardiola sięgnął z Barceloną po Mistrzostwo Hiszpanii oraz Puchar Króla. W finale Ligi Mistrzów pokonał Manchester United.
Była to pierwsza potrójna korona w historii Barcelony!
Niedługo potem dołożył do tego Superpuchar Hiszpanii i Superpuchar Europy oraz wygraną w Klubowych Mistrzostwach Świata! Nikomu wcześniej nie udało się wywalczyć z żadną drużyną aż 6 trofeów w trakcie jednego sezonu!
Po puchar Ligi Mistrzów Pep Guardiola sięgnął z Barcą jeszcze w 2011 roku, a w trakcie swojego 4-letniego pobytu w tym klubie – zdobył łącznie aż 14 różnych tytułów i trofeów. W dniu 27 kwietnia 2012 roku, Pep oznajmił, że musi odpocząć od futbolu i dlatego kończy współpracę z FC Barcelona.
4.3 Kariera trenerska w Bayern Monachium (2013-2016)
Rozbrat z trenerską karierą Guardioli nie trwał jednak długo, bowiem 16 stycznia 2013 roku związał się kontraktem z Bayernem Monachium, który obowiązywał od sezonu 2013/2014.
Początek pracy w Monachium przyniósł małe rozczarowanie, kiedy Bayern musiał uznać wyższość Borussi Dortmund w meczu o Superpuchar Niemiec. Miesiąc później Pep Guardiola wywalczył pierwsze trofeum – pokonując Chelsea w spotkaniu o Superpuchar Europy z serii rzutów karnych.
Kolejną zdobyczą Pepa i Bayernu Monachium była wygrana 2-0 z Rają Cassablanca w finale Klubowych Mistrzostw Świata (grudzień 2013).
W dniu 25 marca 2014 roku padł fantastyczny rekord Bundesligi, będący udziałem prowadzonego przez Guardiolę Bayernu – najszybsze Mistrzostwo Niemiec – wywalczone już po 27. ligowej kolejce.
W krajowych rozgrywkach Pep Guardiola zdobył z Bayernem trzy tytuły Mistrza Niemiec i dwa razy tryumfował z Pucharze Niemiec. Mimo zainteresowania zarządu monachijskiego klubu dalszą pracą Katalończyka, Guardiola postanowił rozstać się z Bayernem po sezonie 2015/2016.
4.4 Kariera trenerska w Manchester City (od 2016)
Po kilkumiesięcznym odpoczynku, w dniu 1 lutego 2016 roku poinformowano, że od lipca Pep Guardiola zostanie szkoleniowcem angielskiego klubu Manchester City. Do chwili obecnej, Guardiola wywalczył z ekipą Citizens:
- dwa Mistrzostwa Anglii,
- Puchar Anglii,
- cztery Puchary Ligi Angielskiej
- oraz dwukrotnie trofeum w postaci Tarczy Wspólnoty.
Jak na razie, Pep nie doczekał się jeszcze sukcesów w rozgrywkach europejskich na miarę własnych aspiracji i oczekiwań włodarzy oraz kibiców Manchesteru City.
W dniu 30 stycznia 2021 roku – po pokonaniu 1-0 Sheffield United, Pep Guardiola zaliczył zwycięstwo nr 500 w swojej karierze trenerskiej. Na koniec 2020 roku, współczynnik wygranych Pepa w Manchesterze City wynosił imponujące 73% – na podstawie wszystkich rozegranych pod jego wodzą meczów. Wraz z końcem 2020 roku, Guardiola przedłużył kontrakt z Manchersterem City do końca sezonu 2022/2023.
5. Pep Guardiola prywatnie
Pep Guardiola ma dwie starsze siostry oraz młodszego brata – Pere, który jest agentem piłkarskim.
Żoną Pepa jest Cristina Serra, którą poznał w wieku 18 lat. W 2014 roku para zawarła związek małżeński, w którym na świat przyszła trójka ich dzieci – Maria, Marius oraz Valentina. Żona Guardioli na co dzień prowadzi sieć odzieżowych butików.
Guardiola czynnie wspiera dążenia Katalonii do niezależności i suwerenności. Został nawet odznaczony najwyższym wyróżnieniem w Katalonii – Złotym Medalem Parlamentu.
W dniu 6 kwietnia 2020 roku stracił matkę, która zmarła z powodu powikłań na COVID-19.
6. Pep Guardiola – ciekawostki
Jednym z bodźców motywacyjnych, jakie w czasie swoich trenerskich rządów w Barcelonie wprowadził Guardiola – było fundowanie całej drużynie kolacji po każdej serii czterech wygranych z rzędu.
Jak przystano na profesjonalistę, przed objęciem stanowiska szkoleniowca Bayernu Monachium, Pep Guardiola bardzo intensywnie uczył się języka niemieckiego – 4-5 godzin dziennie.
To właśnie Pep Guardiola był jednym z głównych „aktorów” podczas finału olimpijskiego z 1992 roku, który udaremnił zdobycie przez Polskę złotego medalu. Guardiola strzelił wówczas jedną z trzech bramek dla reprezentacji Hiszpanii do lat 23.
Pep jest miłośnikiem literatury, a jego piłkarskim idolem od zawsze był Michael Platini. Jest fanem zespołu muzycznego Coldplay, którego utwór „Viva la Vida” stała się nawet nieoficjalnym hymnem prowadzonej przez niego Barcelony.
Guardiola jest także pasjonatem gry w golfa, którego nauczył się pod okiem Cruyffa podczas pobytu w Katarze.
Po podpisaniu kontraktu z Manchesterem City, na konto Pepa Guardioli wpływało 290 tysięcy funtów tygodniowo (ok. 15 milionów funtów rocznie). Przedłużając z Citizens kontrakt do 2023 roku, Pep zapewnił sobie solidną podwyżkę i dziś otrzymuje już 20 milionów funtów za jeden sezon pracy w Manchesterze.
