Zlatan Ibrahimović - porywczy piłkarz-legenda, król piłki ze Szwecji

Jest impulsywny, a czasami agresywny, ale to bez wątpienia jeden z najlepszych piłkarzy XXI wieku. Zlatan Ibrahimović, czyli najlepszy szwedzki zawodnik wszech czasów, 11-krotny zdobywca szwedzkiej Złotej Piłki, a prywatnie pasjonat szybkich samochodów i zapalony wędkarz.

Data i miejsce urodzenia: 3 października 1981, Malmö
Narodowość: Szwecja
Pozycja na boisku: napastnik
Waga i wzrost: 95 kg, 195 cm

1. Zlatan Ibrahimović – największe osiągnięcia

Zlatan Ibrahimović był 11-krotnym zdobywcą Guldbollen (szwedzka Złota Piłka) i jest powszechnie uważany za najlepszego szwedzkiego piłkarza wszech czasów. W latach 2001-2016 strzelił dla reprezentacji Szwecji 62 bramki, co jest jednym z najlepszych wyników. Szwed wygrał ligę 11 razy z pięcioma różnymi klubami i 5 razy został królem strzelców ligi.

Ibrahimović jest jedynym piłkarzem, który grał w siedmiu różnych klubach w Lidze Mistrzów, gdzie ze swoimi 48 golami zajmuje 9. miejsce w strzeleckiej tabeli.

Jego największym sukcesem indywidualnym był Złoty But za całokształt występów w 2012 roku. Największym klubowym sukcesem było zwycięstwo z Manchesterem United w Lidze Europy w sezonie 2016/17.

We wrześniu 2018 Ibrahimović strzelił swojego 500. gola (reprezentacja narodowa i drużyna klubowa) i tym samym stał się jednym z 28 piłkarzy w historii piłki nożnej, którzy strzelili co najmniej 500 bramek.

• Najlepszy zagraniczny piłkarz Serie A: 2004/05, 2007/08, 2008/09, 2010/11, 2011/12
• Piłkarz roku Serie A: 2007/08, 2008/09, 2011/12
• Drużyna roku Serie A: 2010/11, 2011/12
• Gol roku Serie A: 2008
• Król strzelców Serie A: 2008/09, 2011/12
• Król strzelców Ligue 1: 2012/13, 2013/14, 2014/15
• Król strzelców Pucharu Francji: 2014/15, 2015/16
• Król strzelców Puchar Ligi Francuskiej: 2014/15
• Król strzelców Pucharu Ligi Angielskiej: 2016/17
• Król asyst Ligi Mistrzów UEFA: 2012/13
• Najlepszy zagraniczny piłkarz Ligue 1: 2012, 2013, 2014
• Piłkarz roku Ligue 1: 2012/13, 2013/14, 2015/16
• Drużyna roku Ligue 1: 2012/13, 2013/14, 2014/15, 2015/16
• Gol roku Ligue 1: 2014
• nagroda Guldbollen (szwedzka Złota Piłka): 2005, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016
• nagroda Jerringpriset: 2007
• Szwedzki sportowiec roku: 2008, 2010, 2013, 2015
• Drużyna Roku UEFA: 2007, 2009, 2013, 2014
• Nagroda Złoty But za życiowe osiągnięcia: 2012
• Gol Roku FIFA: 2013
• Drużyna roku według FIFAPro: 2013
• Nagroda FIFA im. Ferenca Puskasa: 2013
• Drużyna Roku użytkowników UEFA: 2013
• Zwycięzca Ligi Europy: 2016/17
• Gol roku w MLS: 2018
• Gracz roku w LA Galaxy: 2018, 2019
• Drużyna gwiazd MLS: 2018, 2019
• Najlepszy gracz MLS według ESPN: 2019

2. Zlatan Ibrahimović – lata młodzieńcze

Jakie jest pochodzenie zawodnika? Zlatan Ibrahimović urodził się w Malmö 3 października 1981 roku. Jego ojciec — Šefik — pochodzi z Bośni i Hercegowiny. Jego matka — Jurka — z Chorwacji. Osiedlili się w Szwecji w 1977 roku. Ma trójkę rodzeństwa: młodszą siostrę Sanelę (ur. 7 lipca 1979), starszego brata Sapka (ur. 30 kwietnia 1973) i młodszego Aleksandra (ur. 10 lipca 1986). Obecnie ma jeszcze dwóch przybranych braci.

Zlatan, jak większość najlepszych zawodników na świecie, rozpoczął swoją przygodę z piłką nożną w wieku 5 lat, kiedy otrzymał pierwszą parę butów. W 1988 roku zaczął grać w Malmö BI. Zanim został zwerbowany do Malmö FF w 1994, grał dla BK Flagg i FBK Balkan.

Po rozwodzie rodziców, gdy Ibrahimović był mały, najpierw mieszkał z matką, ale później przeniósł się do ojca. Dorastał w prostych warunkach i opowiadał m.in. o braku gotowanego jedzenia w domu ojca i kłótniach w rodzinie.

W przeciągu kilku następnych lat grywał w dziecięcych drużynach, m.in. w Fotboll Club Rosengård, a także w Malmö Fotbollförening, do której dołączył w 1996 roku.

Zlatan Ibrahimović, choć od początku poświęcił się piłce nożnej, sięgnął także po inne dyscypliny sportowe. Trenował taekwondo w wieku 14-17 lat. W 2010 otrzymał honorowy czarny pas. Ukończył liceum piłkarskie, a studia przerwał, aby poświęcić się zawodowej grze w piłkę.

3. Zlatan Ibrahimović – kariera klubowa

3.1. Malmö FF (1999-2001)

Po 3 latach gry w juniorach Zlatan wywalczył awans do pierwszego zespołu seniorskiego Malmö FF i 19 września 1999 roku zadebiutował w Allsvenskan (I poziom ligowy w męskich rozgrywkach piłkarskich w Szwecji). Wystąpił w 6 meczach i zdobył 1 bramkę.

Po zajęciu 13. miejsca w sezonie 1999 jego drużyna Malmö Fotbollförening spadła do drugiej ligi. Kolejny sezon (2000) okazał się bardziej owocny, bo i przeciwnicy byli słabsi. Ibrahimović był najlepszym strzelcem w zespole (14 bramek w 29 meczach), a klub awansował z powrotem do Allsvenskan.

Sezon 2001 był już bardziej wymagający. Zlatan rozegrał 12 spotkań i strzelił 3 bramki, a drużyna wylądowała na 9. miejscu w I lidze szwedzkiej. Poniżej podsumowanie gry w Malmö FF:

Dosyć szybko zainteresowały się nim czołowe europejskie kluby, w tym Arsenal oraz Ajax. W 2001 roku magazyn Don Balón ulokował go na liście 100 najbardziej obiecujących młodych piłkarzy na świecie. Kariera młodego Zlatana dopiero się rozpoczynała, ale znał już swoją wartość:

Gdy miałem 17 lat, Arsenal zaprosił mnie na testy. Odmówiłem. Zlatan nie bierze udziału w testach.

22 marca 2001 roku ogłoszono, że piłkarz Ibrahimović zasili szeregi Ajaxu Amsterdam. 19-latek został zakupiony za 7.8 mln EUR! Była to wówczas największa suma za transfer piłkarza w całej Skandynawii.

3.2. Ajax Amsterdam (2001-2004)

Początkowo Ibrahimović był w Ajaxie pod okiem trenera Co Adriaanse. Kiedy Adriaanse został zwolniony, pod koniec listopada 2001 roku (Ajax odpadł w III rundzie eliminacji do Ligi Mistrzów), rolę trenera przejął Ronald Koeman. Ten zapewnił Ibrahimovićowi regularne miejsce w składzie Ajaxu.

Zlatan strzelił 6 goli w 24 meczach dla Ajaxu w swoim debiutanckim sezonie 2001/02 i wraz z drużyną wygrał ligę i puchar Holandii.

W kwietniu 2002 Zlatan Ibrahimović został skrytykowany przez norweskiego piłkarza gambijskiego pochodzenia – Johna Carew – że jego ruchy są bezcelowe. Riposta była cięta:

Co Carew umie zrobić piłką, ja umiem zrobić pomarańczą.

W drugim sezonie 2002/03 Ibrahimović strzelił 7 września 2002 roku 2 gole w swoim debiucie w Lidze Mistrzów przeciwko Olympique Lyon (2-1). W sumie strzelił 5 bramek w Lidze Mistrzów, dzięki czemu Ajax dotarł do ćwierćfinału Champions League, gdzie uległ w dwumeczu AC Milan 2:3.

W sezonie 2002/03 Ajax zajął 2. miejsce w lidze. W 2003 roku agentem Ibrahimovića został Holender urodzony we Włoszech – Carmin „Mino” Raiola. Agent prowadził takie gwiazdy jak Dennis Bergkamp czy Pavel Nedved.

Sezon 2003/04 to powrót Ajaxu Amsterdam na pierwsze miejsce holenderskiej Eredivisie. Zlatan trafił 13 razy do bramki rywali w 22 meczach. W edycji Ligi Mistrzów 2003/04 klub nie zdołał wyjść z grupy, zajmując ostatnie czwarte miejsce.

W sezonie 2004/05 Szwed rozegrał tylko kilka spotkań w barwach Ajaxu. W swoim ostatnim meczu z NAC Breda strzelił gola, którym wkręcił w murawę nie tylko obrońców, ale także operatora kamery. Kibice Eurosportu okrzyknęli tę bramkę najlepszym golem roku 2004. Piękny sposób na pożegnanie. Komentatorzy porównali gola do bramki Maradony czy Zidane‚a:

Przygoda z Ajaxem była dobrą metodą, aby dostać się do silniejszej ligi. Dzięki dobrym kontaktom swojego agenta 31 sierpnia 2004 roku Zlatan podpisał kontrakt z Juventusem Turyn, by kontynuować swoją podróż na szczyt.

3.3. Juventus Turyn (2004-2006)

Włoski klub zapłacił za transfer Szweda 19 milionów euro. Już w pierwszym sezonie 2004/05 Zlatan szybko znalazł miejsce w podstawowym składzie. Strzelił 16 bramek w 35 meczach i zdobył mistrzostwo Serie A. Został okrzyknięty Najlepszym Zagranicznym Piłkarzem Serie A (nagroda Guldbollen). W rozgrywkach pucharowych było już nieco gorzej: 1/8 Pucharu Włoch oraz ćwierćfinał Ligi Mistrzów.

W sezonie 2005/06 Juventus znów zdobył mistrzostwo Serie A, dotarł do ćwierćfinału Pucharu Włoch i ponownie do ćwierćfinału Ligi Mistrzów oraz był finalistą Superpucharu Włoch.

Rok 2006 okazał się hańbiący dla włoskiej piłki. Światło dzienne ujrzała afera Calciopoli, nazywana również Maggigate. Włoska policja postawiła zarzuty dotyczące m.in. ustawiania meczów, wpływu na rynek transferowy oraz wpływu na sędziów piłkarskich. Zarzuty przedstawiono m.in. osobom związanym z drużynami: Juventus Turyn, AC Milan, Fiorentina oraz Lazio.

Następstwem prowadzonego śledztwa było odebranie Juventusowi tytułów z lat 2004/05 i 2005/06 (zwycięstw w Serie A) oraz degradacja do Serie B. W wyniku takiego obrotu sprawy Zlatan wraz ze swoim agentem zdecydowali o opuszczeniu przez piłkarza włoskiego klubu i przejściu do Interu Mediolan, który grał w Serie A.

Zlatan Ibrahimović rozegrał łącznie 92 mecze w barwach Juventusu, w których strzelił 26 bramek. Zobacz kompilację wszystkich bramek z tego okresu:

3.4. Inter Mediolan (2006-2009)

Kontrakt z Interem Mediolan podpisano 10 sierpnia 2006 roku, a nowy klub zapłacił za piłkarza 24.8 mln euro. Umowa miała obowiązywać przez 4 lata, a sam zawodnik miał zarabiać 12 mln euro rocznie.

Debiut w sezonie sezon 2006/07 w barwach Interu był dla Zlatana bardzo udany. Po zwycięstwie nad AS Roma 4:3 drużyna wygrała Superpuchar Włoch i zdobyła tytuł Mistrza Włoch. Zlatan zdobył 15 bramek w 27 występach.

Kolejny sezon 2007/08 to kolejne mistrzostwo Serie A oraz tytuł najlepszego piłkarza ligi. Tym razem Zlatan strzelił 17 goli. Z powodu wiosennej kontuzji rozegrał tylko 26 spotkań. W rozgrywkach Ligi Mistrzów Inter dotarł tylko do 1/16 finału, gdzie uległ Liverpoolowi 0:3 po dwumeczu.

Otrzymał nominację do francuskiego plebiscytu Złotej Piłki, w której zajął 9. miejsce.

Przed sezonem 2008/09 fotel trenera Interu objął Jose Mourinho.

25 października 2008 roku ogłoszono, że Ibrahimović przedłużył kontrakt z Interem do 2013 roku. Według Aftonbladet jego roczna pensja została zwiększona z 105 milionów SEK do 120 milionów SEK, co obok Kaki uczyniło go najlepiej opłacanym piłkarzem na świecie. Pod wodzą nowego trenera Ibrahimović był w stanie poprowadzić Inter do zwycięstwa w Serie A trzeci rok z rzędu. Dorzucił też Superpuchar Włoch (znów wygrany finał z Romą). Pod względem bramek był to dotychczas najlepszy sezon dla piłkarza: 25 razy w 35 spotkaniach (król strzelców Serie A).

W meczu z Bolonią strzelił najpiękniejszą bramkę sezonu 2008/09 w Serie A:

Podobnie jak rok wcześniej, Liga Mistrzów zakończyła się zbyt wcześnie. Manchester United wyeliminował Inter w 1/16 finału. Był to bardzo ważny moment dla piłkarza.

Po porażce Ibrahimović oświadczył, że chciałby wyjechać z Włoch na mecze do Hiszpanii i tym samym mieć większe szanse na wygranie turnieju Champions League. Wypowiedzi wywołały spekulacje, czy Ibrahimović odejdzie z Interu do Barcelony czy Realu Madryt.

3.5. FC Barcelona (2009-2010)

W lipcu 2009 roku rozpoczęły się negocjacje między Interem a FC Barceloną.

Zakup Szweda kosztował FC Barcelonę w sumie 71 mln euro (46 mln za Zlatana plus przejście Samuela Eto’o, którego wyceniono na 25 mln euro), co dla hiszpańskiego klubu było ówczesnym rekordem transferowym. Umowę wstępnie podpisano na 5 sezonów. Ibrahimović w FC Barcelonie otrzymał koszulkę nr 9, którą wcześniej nosił Samuel Eto’o.

W lipcu 2009 Ibrahimović doznał złamania lewej ręki, co zmusiło go do poddania się operacji, w związku z czym opuścił część przedsezonowego sezonu Barcelony.

W spotkaniu przeciwko Athletico, a już kilka dni później sięgnął wraz z klubem po Superpuchar Europy – wygrany mecz z Szaktarem Donieck.

23 sierpnia 2009 roku Barcelona wykorzystała Ibrahimovića w rewanżowym meczu finału z Atletic Bilbao o Superpuchar Hiszpanii. Mecz zakończył się wynikiem 3:0 i Barcelona wygrała Superpuchar z łącznym wynikiem 5:1. Ibrahimović grał od początku i zaliczył asystę.

28 sierpnia Ibrahimović wygrał z Barceloną Superpuchar UEFA po zwycięstwie 1:0 nad Szachtarem Donieck. To był jego drugi tytuł w Barcelonie po zaledwie miesiącu spędzonym w klubie. Można więc powiedzieć, że miał szczęście, ale szczęście sprzyja lepszym.

Zlatan został pierwszym piłkarzem Barcelony, który strzelił gola w każdym ze swoich pierwszych pięciu meczach ligowych. Poprzednim rekordzistą był Christo Stoiczkow, który strzelił bramkę w swoich pierwszych trzech meczach w sezonie 1990/91. W grudniu 2009 Zlatan zdobył z Barceloną Klubowy Puchar Świata. Sezon 2009/10 zakończył mistrzostwem La Liga (22 bramki w 46 spotkaniach).

Kluczowym turniejem dla Szweda była jednak Liga Mistrzów. Ironia losu sprawiła, że Barcelona przegrała w półfinale z… byłym klubem Ibrahimovicia – Interem Mediolan! Jak się potem okazało, Inter wygrał cały turniej Champions League. Po zakończeniu Ligi Mistrzów Ibrahimović stracił swoje miejsce w wyjściowej jedenastce Barcelony i zaczęły się spekulacje na temat zmiany klubu.

W sierpniu 2010 piłkarz pomógł Barcelonie wygrać Superpuchar Hiszpanii przeciwko Sevilli. W pierwszym spotkaniu wystartował i strzelił pierwszego gola w meczu, ale Barcelona przegrała 1:3. W rewanżu na Camp Nou siedział na ławce rezerwowych i tylko obserwował, jak drużyna wygrywa 4:0, co dało ogólny wynik 5:3. Był to piąty i ostatni tytuł Ibrahimovicia z Barceloną.

Pomimo pięcioletniego kontraktu Zlatan nie czuł się dobrze w drużynie Barcelony, w sytuacji, gdy trenerem był Pep Guardiola. Sam piłkarz podsumował to w następujących słowach:

Trener-filozof to był mój jedyny problem w Barcelonie. Przez dwa miesiące w ogóle ze mną nie rozmawiał. On rozumie futbol, ale nie potrafi dostosować taktyki do konkretnych zawodników, kogoś, kto został kupiony za 70 milionów.

Roczną przygodę z Barceloną możesz podziwiać w poniższej kompilacji:

Klauzula wykupu Ibrahimovića z Barcelony została ustalona na 250 mln EUR. W wyniku konfliktu z trenerem zawodnik został wypożyczony do AC Milan. Jeśli by doszło do transferu według zapisów w kontrakcie, transfer Zlatana Ibrahimovica byłby droższy nawet od transferu Neymara, którego PSG odkupiło od FB Barcelony za 222 mln, co dotychczas jest transferowym rekordem.

3.6. AC Milan (2010-2012)

W sobotę 28 sierpnia 2010 Ibrahimović podpisał kontrakt z AC Milan, gdzie jego atakującymi kolegami byli Ronaldinho i Filippo Inzaghi. Zgodnie z umową Szwed został wypożyczony przez Barcelonę do Mediolanu na sezon 2010/11 z opcją zakupu za 24 mln euro na koniec sezonu. Jego numer na koszulce w Mediolanie to 11, który zwolnił się po tym, jak Klaas-Jan Huntelaar opuścił klub. Ibrahimović nie miał czasu na przygotowanie się do ligowej rundy premierowej i musiał obserwować z trybun, jak Milan wygrywa 4:0.

Milan miał dobry sezon 2010/11 i po raz pierwszy od 7 lat wygrał Serie A! Drużyna awansowała z fazy grupowej w Lidze Mistrzów, ale dotarła do 1/8 finału. W całym sezonie Ibrahimović strzelił 14 goli w Serie A i 4 w Lidze Mistrzów.

W trakcie rozgrywek (podczas meczu z Bari) szwedzki piłkarz otrzymał czerwoną kartkę za faul na Marco Rossim i nie grał przez 3 spotkania:

Po udanym sezonie AC Milan skorzystał z możliwości wykupu Szweda i tym samym gra dla Barcelony definitywnie się zakończyła.

Kolejny sezon 2011/12 Milan rozpoczął się od mocnego akcentu: zdobycia Superpucharu Włoch. W finałowym meczu, wygranym 2:1 z Interem Mediolan, Zlatan strzelił pierwszą bramkę. Rozgrywki 2011/12 w Serie A były bardzo udane – drużyna ponowne zdobyła mistrzostwo Włoch. Ibrahimović uzyskał 28 trafień w 32 meczach, co dało mu tytuł najlepszego strzelca ligi.

Szwedzkiemu snajperowi udzielał się jednak włoski temperament. Za faul na Salvatore Aronica w spotkaniu z Napoli Szwed musiał pauzować 3 kolejki. Pilnował, aby sędzia główny nie zauważył, ale sędzia boczny widział wszystko:

W rozgrywkach Ligii Mistrzów AC Milan dotarł do ćwierćfinału, gdzie został wyeliminowany przez… Barcelonę.

30-letni Zlatan czuł, że jest wiele wart i został skuszony podwyżką przez paryski klub, w którym miał zarabiać teraz 14 milionów EUR rocznie.

3.7. Paris Saint Germain (2012-2016)

Paryski klub potwierdził zawarcie umowy ze szwedzkim piłkarzem 17 lipca 2012 roku. AC Milan otrzymał za sportowca 23 mln euro. Zlatan podpisał 3-letni kontrakt.

Sam Ibrahimović podsumował nowy etap następująco:

To wielki krok w mojej karierze i kolejne marzenie. Jestem bardzo szczęśliwy, ponieważ to bardzo duży projekt, w który chcę się zaangażować i chcę być częścią historii klubu. Jestem tu, by wygrać i nic więcej.

Zlatan wiedział, że jest u szczytu swojej kariery. Gdy zarabiasz miliony, mogą Cię irytować zupełnie inne rzeczy. Po przeprowadzce do Paryża piłkarz opowiedział o swoich „codziennych” problemach:

Szukamy mieszkania. Jeśli nie znajdę odpowiedniego, to pewnie kupię hotel.

Pierwszy sezon 2012/13 w paryskim zespole zakończył zdobyciem mistrzostwa ligi po raz pierwszy od 1994 roku! Paryżanie doszli do ćwierćfinału Ligi Mistrzów. W 2012/13 w Ligue 1 uzyskał aż 30 bramek w 34 spotkaniach (najlepszy strzelec). Został pierwszym zawodnikiem od ponad 20 lat, który zdobył 30 bramek w jednym sezonie Ligue 1.

Również w kolejnych sezonach 2013/14, 2014/15 i 2015/16 PSG wygrał ligę, a Ibrahimović zostawał królem strzelców w 2013/14 i 2015/16.

W sezonie 2013/14 Ibra dorzucił do dorobku Superpuchar Francji.

Szwed strzelił gola w zwycięskim spotkaniu z Bordeaux. We wrześniu przedłużył umowę z PSG do 2019 roku. Kilka tygodni później w meczu fazy grupowej Ligi Mistrzów z Anderlechtem dokonał rzeczy niebywałej – trafił do bramki przeciwnika aż 4 razy, zdobywając klasycznego hat-tricka! Finalnie zakończył ten turniej z wynikiem 10 goli.

Sezon 2013/14 również należał do udanych.

Dzięki 26 bramkom w lidze Zlatan znów został królem strzelców, a PSG po raz kolejny zdobyło puchar Ligue 1. Ponadto Ibrahimović pobił rekord Carlosa Bianchi (z sezonu 1977/1978), zdobywając w jednym roku 41 bramek we wszystkich rozgrywkach, w których brał udział zespół z Paryża.

Kolejne 2 lata gry w PSG obfitowały w liczne rekordy i nieprzeciętne osiągnięcia Zlatana. Do najważniejszych należą:

• kolejny Superpuchar Francji – po wygranej z Guingamp 2 sierpnia 2014 roku,
• trzy hat-tricki w sezonie 2014/15 – dwa w meczach z Saint-Etienne, a trzeci z Lorient,
• Bramka strzelona w barwach PSG – miało to miejsce 8 kwietnia 2015 roku w meczu z Saint-Etienne (wygranym 4:1),
• puchar Ligue 1 w sezonie 2014/15,
• najlepszy strzelec w historii PSG – 4 października 2015 roku,
• najlepszy strzelec klubu w najwyższej lidze francuskiej,
• najlepszy strzelec klubu w Pucharze Europy,
• najszybszy hat-trick w historii Ligue 1– trzy bramki w 9 minut w spotkaniu z Troyes 13 marca 2016 roku,
• najlepszy strzelec sezonu 2015/16: 38 trafień.

Zlatan nasycił się podczas pobytu w PSG. Po prawdziwej hegemonii we Francji nie narzekał na brak ofert. Opuszczenie klubu było kwestią czasu.

Wreszcie 13 marca 2016 Ibrahimović ogłosił, że wraz z zakończeniem sezonu 2015/16 opuszcza PSG. Po raz ostatni zagrał w Ligue 1 dnia 14 maja w meczu z Nantes. W 10. minucie kibice podziękowali mu za grę długimi owacjami, zaś po końcowym gwizdku Zlatan wraz ze swoimi dwoma synami oddał hołd publiczności:

Koszulki z napisami „King” oraz „Legend” nawiązują do postu, który umieścił w mediach społecznościowych. Brzmiał:

Przybyłem jako król, opuściłem jako legenda.

Zlatan rozegrał ostatni mecz w barwach PSG w finale Pucharu Francji. W spotkaniu przeciwko Marsylii padł wynik 4:2 dla PSG.

W koszulce PSG piłkarz Ibrahimović strzelił aż 156 bramek w 180 boiskowych występach.

Już w 2016 roku mówiło się o możliwym transferze do amerykańskiej LA Galaxy. Wybór padł jednak na Anglię, gdzie znów spotkał się z Jose Mourinho.

3.8. Manchester United (2016-2018)

W trakcie pierwszego sezonu 2016/17 olśniewał skutecznością w barwach Czerwonych Diabłów.

16 lutego 2017 roku został autorem hat-tricka w meczu z Saint-Etienne (w ramach Ligi Europejskiej). Nie obyło się również bez czerwonej kartki, którą otrzymał za faul na Tyrone Mings (7 marca 2017 roku).

W ćwierćfinale Ligi Europy przeciwko Anderlechtowi 13 kwietnia 2017 Ibrahimović doznał poważnej kontuzji więzadła krzyżowego w prawym kolanie po ciężkim lądowaniu po pojedynku powietrznym. Był operowany w Stanach Zjednoczonych przez wiodących na świecie chirurgów.

Bez Szweda Manchester doszedł do finału Pucharu Europy, gdzie pokonał Ajax Amsterdam. Klub zdobył także Superpuchar Anglii i Puchar Ligi.

W sezonie 2016/17 Ibrahimović strzelił 17 bramek w 28 występach Premier League, a łącznie 28 bramek w 46 występach. Dzięki temu stał się wewnętrznym królem strzelców Manchesteru United.

Wobec wielomiesięcznej rehabilitacji władze klubu miały nie przedłużać kontraktu o kolejny rok. 18 listopada 2017 zawodnik wrócił na boisko, ale nie wrócił już do formy. W marcu 2018 ogłoszono, że umowa nie zostanie przedłużona, wskazując jednocześnie Los Angeles Galaxy jako kolejny klub szwedzkiego napastnika.

Podsumowanie wszystkich goli Zlatana dla Manchesteru United można zobaczyć w poniższym filmiku:

3.9. Los Angeles Galaxy (2018-2019)

Podpisanie kontraktu z LA Galaxy nastąpiło 23 marca 2018 roku. Swój debiut w USA Zlatan odnotował już 31 marca 2018 w spotkaniu z Los Angeles FC – od razu strzelając 2 bramki, w tym taką:

W maju 2018 Ibrahimović został wyrzucony z boiska za uderzenie w głowę Michaela Petrassa.

Mimo dojrzałego wieku 36 lat Zlatan zaliczył 22 bramki w 27 spotkaniach. Został również laureatem nagrody Eliason Merit Awards, przyznawanej szwedzkiej firmie lub osobie za przyczynianie się do wzmacniania relacji szwedzko-amerykańskich.

Sezon 2019 również należał do udanych. Zespół Los Angeles Galaxy wygrał ligę, a sam Ibrahimović strzelił 30 goli w 29 spotkaniach! Swoje pożegnanie z drużyną skwitował w znany sobie sposób:

Przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem….

3.10. AC Milan (2020-)

2 stycznia 2020 Zlatan Ibrahimović wrócił do AC Milan bez kwoty odstępnego.

Ibrahimović powiedział w związku z prezentacją, że chce „zmienić kierunek sezonu”. Na 21 rund przed końcem Milan zajmował 11. miejsce w tabeli z 21 punktami w 17 rundach. Milan zakończył sezon na dobrym 6. miejscu i zakwalifikował się do Ligi Europy.

Wartość rynkowa piłkarza w 2020 roku wynosi 3.5 mln EUR. Największą wartość rynkową osiągnął w grudniu 2009 roku – wynosiła wtedy 46 mln EUR.

4. Zlatan Ibrahimović w reprezentacji

Zlatan Ibrahimović swój pierwszy mecz w reprezentacji Szwecji rozegrał 31 stycznia 2001 roku z Wyspami Owczymi (ostatecznie remis 0:0). Miał także swoje epizody z reprezentacjami U-19 oraz U-21. Z tą drugą drużyną brał udział w eliminacjach do Euro Cup U-21 w 2002 roku.

Pierwszą bramkę w drużynie narodowej strzelił 7 października 2001 roku w spotkaniu z Azerbejdżanem w ramach kwalifikacji do Mundialu w 2002 roku (wygrana 3:0). Drużyna Szwecji nie należy jednak do światowej czołówki, dlatego Zlatan Ibrahimović nie może pochwalić się spektakularnymi osiągnięciami w barwach reprezentacji, choć pomógł drużynie w osiągnięciu kilku niemałych sukcesów.

4.1. Mistrzostwa Świata 2002 – Korea Południowa, Japonia

Do kadry został powołany przez ówczesnego trenera Larsa Lagerbäcka. Wystąpił jednak tylko w 2 meczach: w fazie grupowej przeciwko Argentynie oraz w 1/16 przeciwko Senegalowi (wygrana Senegalu 2:1).

4.2. Mistrzostwa Europy 2004 – Portugalia

W fazie kwalifikacyjnej Szwecja zajęła 1. miejsce w grupie, a sam Zlatan strzelił 3 bramki.

Podczas turnieju piłkarz należał do najbardziej aktywnych snajperów. Już w inauguracyjnym spotkaniu z Bułgarią trafił karnego.

W kolejnym meczu grupowym Szwecja – Włochy Zlatan uzyskał trafienie w 85. minucie. Bramka ta została uznana za najlepszy gol w całym turnieju:

Zespół Szwecji ostatecznie uległ drużynie z Holandii w ćwierćfinale. W trakcie spotkania Ibrahimović nie wykorzystał rzutu karnego.

4.3. Mistrzostwa Świata 2006 – Niemcy

W trakcie eliminacji do Mundialu w Niemczech Szwed strzelił 4 bramki.

Podczas Mistrzostw Świata w 2006 roku Zlatan zagrał tylko w 2 meczach z powodu urazu pachwiny. Ostatecznie cały zespół dotarł tylko do 1/8 turnieju, gdzie przegrał z Niemcami (0:2), a Szwed oddał w tym spotkaniu strzał w słupek.

4.4. Mistrzostwa Europy 2008 – Austria, Szwajcaria

Po Mundialu w 2006 roku Zlatan został powołany do gry w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2008. W trakcie rozgrywek złamał regulamin – nie przestrzegał „godziny policyjnej”, jaką nałożył na drużynę trener Lars Lagerbäck. W wyniku sankcji, jakie miały być na niego nałożone, dobrowolnie zrezygnował z gry w reprezentacji na okres 6 miesięcy.

Wrócił do kadry dopiero 28 marca 2007 roku na spotkanie z Irlandią Północną. Nie udało mu się strzelić żadnej bramki w fazie eliminacyjnej, ale Szwecja awansowała do turnieju głównego.

W Mistrzostwach Europy 2008 Ibrahimović grał w połowie kontuzjowany po problemach z kolanem z sezonu wiosennego. Zlatan miał na koncie dwa trafienia: w spotkaniu z Grecją i Hiszpanią. Po raz pierwszy założył opaskę kapitana po tym, jak Henrik Larsson uległ kontuzji.

Kadra Szwecji nie zdołała wyjść z grupy.

4.5. Mistrzostwa Świata 2010 – RPA

Reprezentacja Ibrahimovića nie zakwalifikowała się do kolejnego Mundialu 2010 (nie wyszła z grupy). Sam gracz zareagował na ten fakt dość emocjonalnie, ogłaszając, że wycofuje się z kadry. Zmienił jednak zdanie i pół roku później podał do publicznej wiadomości, że wraca na fazę kwalifikacyjną do EURO 2012.

4.6. Mistrzostwa Europy 2012 – Polska, Ukraina

W trakcie eliminacji do EURO 2012 Zlatan strzelał bramki w meczach z San Marino (2 gole) oraz z Finlandią (hat-trick). W trakcie mistrzostw Szwed trafiał gole w spotkaniach z Ukrainą (przegrana 1:2) oraz z Francją (wygrana 2:0). Ostatecznie Szwecja zakończyła EURO na fazie grupowej.

Zlatana wyraźnie wyprowadziło to z równowagi. Nie krył swojej irytacji w słowach:

Gówno mnie to obchodzi kto wygra. Jadę na wakacje.

4.7. Mecz towarzyski Szwecja-Anglia (4:2) 14.11.2012

Mecz towarzyski, który odbył się w połowie listopada 2012, przeszedł do historii nie tylko dzięki temu, że Ibrahimović strzelił 4 bramki, ale ze względu na ostatni gol z przewrotki spoza pola karnego, który stał się jego golem rozpoznawczym:

4.8. Mistrzostwa Świata 2014 – Brazylia

Zlatan Ibrahimović był przekonany o swojej wyjątkowości do tego stopnia, że w luźnej, żartobliwej rozmowie porównywał się do boga:

TV4 reporter—”Who’ll win the qualifier?” Ibrahimović—”Only God knows” Reporter—”It’s kinda hard to ask him” Ibra—”You’re talking to him now„

— Nik Postinger (@nikpostinger) November 15, 2013

Pomimo jego wsparcia, Mistrzostwa Świata w 2014 roku w Brazylii znów obyły się bez reprezentacji Szwecji. Kadra narodowa przegrała awans w barażach z drużyną Portugalii.

Jedno jest pewne. Mistrzostwa Świata beze mnie to nic do oglądania.

4.9. Mistrzostwa Europy 2016 – Francja

Kadra Szwecji wylądowała w eliminacjach w grupie G wraz z Austrią, Rosją, Czarnogórą, Liechtensteinem oraz Mołdawią. Po tej fazie reprezentacja odnotowała 5 zwycięstw, 3 remisy i 2 porażki. Taki wynik sprawił, że drużyna Zlatana zajęła dopiero 3. miejsce w grupie i zapewnił jej udział w barażach.

Ibrahimović mocno pomógł w zakwalifikowaniu się do turnieju. Nie tylko był bardzo aktywnym graczem, ale także strzelił obie bramki w barażowym spotkaniu z Danią zremisowanym 2:2, co pozwoliło na awans do turnieju głównego. Oto pierwsza z nich:

Na boiskach Francji Ibra nie strzelił żadnej bramki i reprezentacja Szwecji nie wyszła z fazy grupowej.

Rok 2016 był ostatnim rokiem Ibrahimovića w reprezentacji Szwecji. Napastnik strzelił 62 bramki dla reprezentacji w 112 meczach.

5. Styl gry Zlatana Ibrahimovića

Zlatan Ibrahimović to piłkarz, który zasłynął z agresywnej i aroganckiej gry – w swojej karierze dostał kilkanaście czerwonych kartek. Jest uważany za geniusza gry w powietrzu oraz mistrza kontrolowania piłki. To również bardzo dobry strateg, który potrafi rozgrywać piłkę, grając w roli pomocnika. Spełnia się zarówno w roli asystującego, jak i kończącego atak.

6. Zlatan Ibrahimović – działalność pozasportowa

Wielu światoweł sławy piłkarzy działa dobroczynnie, wspierając społeczności nie tylko finansowo, ale również dodając siły i odwagi między innymi chorym dzieciom. Również Ibrahimović udziela się charytatywnie. Wspiera przede wszystkim kampanie związane ze „Światowym Programem Żywnościowym”. Ponadto finansował kilka obiektów sportowych, m.in. zbudował boisko do piłki nożnej w Rosengård.

Był również właścicielem firmy „A-Z Sporswear”, która produkowała odzież sportową. Marka miała swój debiut w 2016 roku, jednak już po 2 latach musiała zamknąć działalność ze względu na wycofanie się inwestorów.

Zlatan wystąpił w kilku filmach, m.in. w dokumentach „Historia Zlatana” z 2015 roku czy „Zabić sędziego” z 2009 roku.

7. Życie prywatne i rodzina

Żona Zlatana – uznana fotomodelka Elle, aktorka i była dyrektorka linii lotniczych Helena Seger – jest starsza od piłkarza o 11 lat. Para ma dwójkę synów: Maksymilian (ur. 22 września 2006 roku) i Vincent (ur. 6 marca 2008 roku).

Zapytany o to, co kupi żonie na urodziny, odpowiedział żartobliwie:

Nic jej nie kupię. Ma już Zlatana.

Prywatnie Zlatan jest zapalonym wędkarzem oraz miłośnikiem luksusowych samochodów. W swoich garażach ma m.in. Volvo C30, Ferrari Enzo czy Porsche Carrera GT.

Jest także myśliwym – od 2010 roku posiada szwedzką licencję.

Uwielbiam polować, bo w lesie nikt mnie nie poznaje. Myślałem, że może zwierzęta poznają, że poluje na nie Zlatan, ale tak nie było. Nawet nie poprosiły o autograf!

Zlatan Ibrahimović włada takimi językami jak szwedzki, angielski, włoski, serbsko-chorwacki. Mówi też trochę po niderlandzku.

8. Zlatan Ibrahimović – biografie

W 2011 roku ukazała się autobiografia pt. „Ja, Zlatan” (ang. „I am Zlatan Ibrahimović”), której autorami są Zlatan Ibrahimović i David Lagercrantz (wyd. Penguin Books Ltd.). Książka wywołała kontrowersje z uwagi na publikację konfliktu z trenerem Barcelony – Pepem Guardiolą.

W 2018 roku pojawiła się druga autobiografia o prowokującym tytule „I Am Football: Zlatan Ibrahimović”, Zlatan Ibrahimović (wyd. Penguin Books Ltd.).

9. Zlatan Ibrahimović – ciekawostki i podsumowanie

Zlatan Ibrahimović to rasowy napastnik. Wysoki, mocno zbudowany i przede wszystkim skuteczny. Z drugiej strony gracz momentami agresywny i tracący nad sobą panowanie. Przypomina mi to innego znanego piłkarza, jakim jest Luis Suarez.

Zlatan osiągnął w życiu bardzo wiele. Do kompletu trofeów zabrakło mu zdobycia Złotej Piłki France Football, Ligi Mistrzów i znaczącego sukcesu w reprezentacji Szwecji. Piłka nożna to gra drużynowa i jak widać, mimo bardzo wysokich umiejętności, do pełni szczęścia może czegoś zabraknąć.

W podobnej sytuacji jest Robert Lewandowski, który wygrał Ligę Mistrzów dopiero w 2020 roku.

Zlatan Ibrahimović to piłkarz, który budzi dużo kontrowersji. Jego charakter, ogromna pewność siebie i porywczość sprawiają, że nie zawsze potrafi porozumieć się ze swoimi trenerami. Wybuchowy charakter widoczny jest również na boisku – piłkarz ma na swoim koncie kilka brutalnych fauli i czerwonych kartek. Piłkarz słynie także z elektryzujących, niekiedy szokujących wypowiedzi, część z nich przedstawił powyżej. Jego charakter przyczynił się nawet do zaktualizowania słownika szwedzkiego, w którym znalazł się czasownik „zlatanera”, który oznacza „dominować”. Ponadto Ibrahimović zastrzegł w urzędzie patentowym swoje imię – od tego czasu posiada prawo do wszystkich produktów, opatrzonych imieniem „Zlatan”.

Piłkarz dorastał w biednej dzielnicy, w biednej rodzinie. Sam się kiedyś przyznał, że najprawdopodobniej piłka nożna pozwoliła wieść mu uczciwe życie.

Zlatan Ibrahimović został przyłapany przez szwedzki urząd skarbowy na niezapłaceniu podatku – w ramach dowodu, że było to wynikiem niedopatrzenia, piłkarz zapłacił 1000 razy więcej, niż pierwotnie był zobligowany.

Zlatan Ibrahimović posiada nawet własną przeglądarkę, którą dedykował swoim fanom. Przekierowuje ona bowiem do informacji o szwedzkim napastniku.

Zlatan Ibrahimović jest zawodnikiem dość często kontuzjowanym – najczęściej są to kontuzje kolan i stóp. W karierze doznał 15 kontuzji, które wykluczyły go na 488 dni z gry, z czego aż 210 dni zajęło mu leczenie i rehabilitacja kolana po uszkodzeniu więzadła krzyżowego w sezonie 2016/2017.

Z 87 rzutów karnych, które miał okazję strzelać, 77 zakończyć trafieniem do siatki.

10. Literatura

Liga Mistrzów – sezony – Wikipedia.pl